Ang tinig ng Diyos | Sa Inyong Pananampalataya sa Diyos Dapat Kayong Sumunod sa Diyos

     Bakit ka ba naniniwala sa Diyos? Karamihan sa mga tao ay nalilito sa tanong na ito. Sila ay palaging may dalawang lubos na magkaibang pananaw tungkol sa praktikal na Diyos at sa Diyos na nasa langit, nagpapakita na sila ay naniniwala sa Diyos hindi para tumalima, nguni’t para makatanggap ng ilang mga pakinabang, o para makatakas sa paghihirap ng kapahamakan. Saka lamang sila medyo tumatalima, subali’t ang kanilang pagtalima ay may kundisyon, ito ay para sa kapakanan ng kanilang mga sariling adhikain, at ipinilit sa kanila. Bakit ka ba naniniwala sa Diyos? Kung ito ay para lamang sa kapakanan ng iyong mga adhikain, at iyong tadhana, mas mabuti pang huwag ka na lamang maniwala. Ang paniniwalang tulad nito ay panlilinlang-sa-sarili, paniniguro-sa-sarili, at pagpapahalaga-sa-sarili. Kung ang iyong pananampalataya ay hindi naitatag sa saligan ng pagtalima sa Diyos, sa kasukdulan ikaw ay parurusahan dahil sa iyong pagsalungat sa Diyos. Silang lahat na hindi hinahanap ang pagtalima sa Diyos sa kanilang pananampalataya ay sumasalungat sa Diyos. Hinihingi ng Diyos na hanapin ng mga tao ang katotohanan, na mauhaw sila sa mga salita ng Diyos, at kainin at inumin nila ang mga salita ng Diyos, at ito ay kanilang isagawa, upang makamit nila ang pagtalima sa Diyos. Kung ang iyong mga dahilan ay totoong ganoon, siguradong itatanghal ka ng Diyos, at tiyak na magiging mapagpala Siya tungo sa iyo. Walang sinuman ang kayang pagdudahan ito, at walang makapagbabago nito. Kung ang iyong mga adhikain ay hindi para sa kapakanan ng pagtalima sa Diyos, at mayroon kang ibang mga layunin, kung gayon ang lahat ng iyong sinasabi at ginagawa—ang iyong mga dasal sa harapan ng Diyos, at kahit ang bawa’t kilos mo—ay magiging pagsalungat sa Diyos. Maaaring ikaw ay may malumanay na pananalita at marahang pag-uugali, ang bawa’t kilos mo at pagpapahayag ay maaaring tama kung tingnan, maaaring lumilitaw ka bilang isa na tumatalima, subali’t pagdating sa iyong mga adhikain at mga pananaw tungkol sa pananampalataya sa Diyos, lahat ng iyong ginagawa ay pagsalungat sa Diyos, at masama. Ang mga taong nagpapakita na parang tumatalima gaya ng tupa, subali’t ang mga puso ay nagkakandili ng mga masasamang hangarin, ay mga lobo na nakadamit-tupa, sila ay direktang nagkakasala sa Diyos, at ang Diyos ay walang ititira kahit isa sa kanila. Ang Banal na Espiritu ang siyang magbubunyag sa bawa’t isa sa kanila, upang makita ng lahat na ang bawa’t isa sa kanila na mapagkunwari ay siguradong kamumuhian at itatakwil ng Banal na Espiritu. Huwag mag-alala: Ang Diyos ang siyang makikitungo at magpapasya sa kanila nang isa-isa.

Pag-bigkas ng Diyos | Diyos ang Pinagmulan ng Buhay ng Tao

Pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos | Diyos ang Pinagmulan ng Buhay ng Tao

      

    Mula ng sandaling isilang kang umiiyak sa mundong ito, sinimulan mo nang gawin ang iyong tungkulin. Ginagampanan mo ang iyong papel ayon sa plano ng Diyos at sa pagtatalaga ng Diyos. Sinimulan mo ang paglalakbay ng buhay. Anuman ang iyong kinagisnan at anumang paglalakbay ang nasa iyong hinaharap, walang maaaring makaligtas sa pagsasaayos at pagkakaayos na inilaan ng Langit, at walang sinuman ang may kontrol ng kanilang kapalaran, sapagkat Siya lamang na namumuno sa lahat ng bagay ang may kakayahan ng naturang gawain. Mula ng araw na dumating ang pag-iral ng tao, ang Diyos ay naging matatag sa Kanyang gawain, namamahala sa sansinukob at nangangasiwa sa pagbabago at paggalaw ng lahat ng mga bagay. Tulad ng lahat ng mga bagay, tahimik at hindi alintanang tinatanggap ng tao ang sustansya ng katamisan at ng ulan at hamog mula sa Diyos. Tulad ng lahat ng mga bagay, hindi alam ng tao na siya’y namumuhay sa ilalim ng pagsasaayos ng kamay ng Diyos. Ang puso at espiritu ng tao ay tangan ng kamay ng Diyos, at lahat ng buhay ng tao ay nakikita ng mga mata ng Diyos. Ikaw man ay naniniwala rito o hindi, anuman at lahat ng mga bagay, buhay o patay, ay magpapalipat-lipat, magbabago, manunumbalik, at maglalaho ayon sa mga saloobin ng Diyos. Ganito mamahala sa lahat ng bagay ang Diyos.

Ang tinig ng Diyos | Paano Makatatanggap ng mga Pahayag ng Diyos ang Taong Ipinakahulugan ang Diyos sa Kanyang Pagkaintindi

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Paano Makatatanggap ng mga Pahayag ng Diyos ang Taong Ipinakahulugan ang Diyos sa Kanyang Pagkaintindi

      

     Patuloy na sumusulong ang gawain ng Diyos, at kahit na ang layunin ng Kanyang gawain ay nananatiling di-nagbabago, ang paraan kung paano Siya gumagawa ay palaging nagbabago, at sa gayon pati na rin ang mga tagasunod ng Diyos. Mas marami ang gawain ng Diyos, mas lubusang nakikilala ng tao ang Diyos, at ang disposisyon ng tao ay nagbabago ayon sa Kanyang gawa. Gayon pa man, dahil sa ang gawain ng Diyos ay palaging nagbabago ang mga hindi nakakakilala sa gawa ng Banal na Espiritu at ang yaong mga balintunang tao na hindi nakakaalam sa katotohanan ay nagiging kalaban ng Diyos. Hindi kailanman nakiayon ang gawain ng Diyos sa mga pagkaintindi ng tao, dahil ang Kanyang gawain ay laging bago at hindi kailanman luma. Hindi Niya kailanman inuulit ang gawaing luma sa halip ay sumusulong sa gawaing kailanman ay hindi pa nagawa.

Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Ang Sangkatauhang Namumuhay sa Ilalim ng Awtoridad ng Diyos

Mga himno ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Ang Sangkatauhang Namumuhay sa Ilalim ng Awtoridad ng Diyos

I
Sangkatauhan, na namumuhay sa lahat ng bagay,
ay tiniwali at nalinlang ni Satanas,
ngunit di pa rin n'ya makakayang wala ang tubig na ginawa ng Diyos,
at ang hangin at lahat ng mga bagay na likha ng Diyos.
Ang sangkatauhan ay nabubuhay pa at nagpapalaganap
sa puwang na ito na nilikha ng Diyos.
II
Ang likas na ugali ng sangkatauhan ay hindi nagbago.
Ang tao ay umaasa pa rin sa kanyang mga mata upang makakita,
sa kanyang mga tainga upang makarinig,
sa kanyang utak para mag-isip, sa kanyang puso upang makaunawa,
sa kanyang mga paa para maglakad,
sa kanyang mga kamay upang gumawa, at iba pa;
ang lahat ng mga likas na ugali ipinagkaloob ng Diyos sa tao
upang makakuha ng Kanyang probisyon mananatiling hindi nagbabago.
Ang mga kakayahan ng sangkatauhan ay hindi nagbago,
sa pamamagitan ng kung saan siya ay nakikipagtulungan sa Diyos
at tinutupad ang tungkulin ng isang nilikhang nilalang.
Ang kanyang espirituwal na mga pangangailangan ay hindi nagbago;
ang kanyang nais na matagpuan ang kanyang mga pinagmulan ay hindi nagbago.
Ang paghahangad ng sangkatauhan upang maligtas
sa pamamagitan ng Lumikha ay hindi nagbago.
Ito ang kalagayan ng sangkatauhan,
na namumuhay sa ilalim ng awtoridad ng Diyos,
at sino ang nananatili sa madugong pagkalipol na gawa ni Satanas.
mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Rekomendasyon：Kidlat ng Silanganan

 Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

1. Ang Makapangyarihang Diyos ay ang Nag-iisang Totoong Diyos na Namumuno sa Lahat ng Mga Bagay.

1. Pagpapahayag ng Makapangyarihang Diyos ay ang Nag-iisang Totoong Diyos na Namumuno sa Lahat ng Mga Bagay. 

      Nauugnay na mga Salita ng Diyos:
   Hindi alam ng sangkatauhan kung sino ang Kataas-taasan sa lahat ng mga bagay sa sansinukob, mas lalong hindi niya alam ang simula at hinaharap ng sangkatauhan. Ang sangkatauhan ay namumuhay lamang, nang sapilitan, sa gitna ng batas na ito. Walang maaaring makatakas dito at walang maaaring makapagbago rito, sapagka’t sa gitna ng lahat ng bagay at sa mga kalangitan ay mayroon lamang Isa na mula sa kawalang-hanggan tungo sa kawalang-hanggan na siyang pinakamataas sa ibabaw ng lahat ng bagay. Siya ang Isa na hindi kailanman nakita ng tao, ang Isa na hindi kailanman nakilala ng sangkatauhan, na sa kanyang pag-iral ay hindi kailanman naniwala ang sangkatauhan, gayunma’y Siya ang Isa na huminga ng hininga tungo sa mga ninuno ng sangkatauhan at nagbigay ng buhay sa sangkatauhan. Siya ang Isa na nagtutustos at nagpapalusog sa sangkatauhan para sa kanyang pag-iral, at gumagabay sa sangkatauhan hanggang sa kasalukuyang panahon. Higit pa rito, Siya at Siya lamang ang inaasahan ng sangkatauhan para sa pananatiling buháy nito. Siya ang pinakamataas sa ibabaw ng lahat ng bagay at namamahala sa lahat ng nilalang na may buhay sa ilalim ng sansinukob. Siya ang nag-uutos sa apat na panahon, at Siya ang tumatawag sa hangin, hamog na nagyelo, niyebe, at ulan. Siya ang nagbibigay ng sikat ng araw sa sangkatauhan at nagpapasapit ng gabi. Siya ang naglatag ng mga kalangitan at lupa, nagkakaloob sa tao ng mga kabundukan, mga lawa at mga ilog at ng lahat ng mga nabubuhay na bagay sa loob nila. Ang Kanyang gawa ay nasa lahat ng dako, ang Kanyang kapangyarihan ay nasa lahat ng dako, ang Kanyang karunungan ay nasa lahat ng dako, at ang Kanyang awtoridad ay nasa lahat ng dako. Ang bawa’t isa sa mga batas at patakarang ito ang pagsasakatawan ng Kanyang gawain, at ang bawa’t isa sa mga ito ay nagbubunyag ng Kanyang karunungan at awtoridad. Sino ang maaaring maglabas ng kanilang mga sarili mula sa Kanyang kataasan? At sino ang makapag-aalis ng kanilang sarili mula sa Kanyang mga disenyo? Ang lahat ng mga bagay ay umiiral sa ilalim ng Kanyang titig, at higit pa rito, ang lahat ng mga bagay ay namumuhay sa ilalim ng Kanyang kataasan. Ang Kanyang gawa at ang Kanyang kapangyarihan ay pumipilit sa sangkatauhan na kilalanin ang katunayan na Siya ay talagang tunay na umiiral at Siyang pinakamataas sa ibabaw ng lahat ng mga bagay. Walang iba pang bagay bukod sa Kanya ang maaaring mag-utos sa sansinukob, mas lalong hindi makapagkakaloob nang walang-humpay sa sangkatauhang ito. Hindi alintana kung kaya mo mang kilalanin ang gawain ng Diyos, at walang-kinalaman kung ikaw man ay naniniwala sa pag-iral ng Diyos, walang duda na ang iyong kapalaran ay nakasalalay sa pagtatalaga ng Diyos, at walang duda na ang Diyos ang palaging pinakamataas sa ibabaw ng lahat ng mga bagay. Ang Kanyang pag-iral at awtoridad ay hindi nakabatay sa kung ang mga ito ba ay makikilala at maaabot ng tao o hindi. Siya lamang ang nakakaalam sa nakaraan ng tao, kasalukuyan at hinaharap, at Siya lamang ang maaaring makaalam sa kapalaran ng sangkatauhan. Hindi alintana kung ikaw man ay may kakayahang tanggapin ang katunayang ito, hindi na magtatagal bago masaksihan ng sangkatauhan ang lahat ng ito ng sarili niyang mga mata, at ito ang katunayan na malapit nang ipatupad ng Diyos.

     mula sa “Ang Tao ay Maliligtas Lamang sa Gitna ng Pamamahala ng Diyos”

     sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Ang daan ng buhay ay hindi isang bagay na maaaring taglayin ng kahit na sino lang, ni hindi rin ito madaling makamtan ng lahat. Ito ay dahil sa ang buhay ay maaari lang magmula sa Diyos, na ibig sabihin, ang Diyos Mismo lang ang may taglay ng sangkap ng buhay, walang ibang daan ng buhay kung wala ang Diyos Mismo, sa gayon ang Diyos lang ang pinanggagalingan ng buhay, at ang walang hanggang umaagos na bukal ng buhay na tubig ng buhay. Simula nang Kanyang likhain ang mundo, maraming nagawa ang Diyos ukol sa kasiglahan ng buhay, maraming nagawa na nagbigay buhay sa tao, at nagbayad ng napakalaking halaga upang ang tao ay makamtan ang buhay, sapagkat ang Diyos Mismo ang buhay na walang hanggan, at ang Diyos Mismo ang daan upang ang tao ay mabuhay muli. Ang Diyos ay hindi kailanman nawawala sa puso ng tao, at naninirahan na kasama ng tao sa lahat ng mga panahon. Siya ang puwersang nagpapatakbo sa buhay ng tao, ang batayan ng pag-iral ng tao, at isang mariwasang lagak para sa pag-iral ng tao matapos ang kapanganakan. Siya ang nagsasanhi upang ang tao ay maipanganak muli, at tinutulungan siyang mahigpit na mabuhay sa kanyang bawat papel na ginagampanan. Salamat sa Kanyang kapangyarihan, at Kanyang di-mapapatay na puwersa ng buhay, nabuhay ang tao sa salinlahi hanggang sa susunod na salinlahi, sa buong panahon kung saan ang kapangyarihan ng buhay ng Diyos ay naging pangunahing salik sa pag-iral ng tao, kung saan binayaran ng Diyos sa halaga na walang karaniwang tao ang kailanma’y nagbayad. Ang puwersa ng buhay ng Diyos ay kayang manaig sa anumang kapangyarihan; bukod dito, nahihigitan nito ang alinmang kapangyarihan. Ang Kanyang buhay ay walang hanggan, ang Kanyang kapangyarihan ay pambihira, at ang Kanyang puwersa ng buhay ay hindi madaling madaig ng kahit na anong nilalang o puwersa ng kaaway. Ang puwersa ng buhay ng Diyos ay umiiral, at pinagniningning ang makinang na liwanag nito, sa kahit na saang panahon o dako. Ang buhay ng Diyos ay mananatiling di-nagbabago kailanman sa buong panahon ng mga kaguluhan sa langit at lupa. Lahat ng bagay ay lilipas, ngunit ang buhay ng Diyos ay mananatili pa rin, sapagkat ang Diyos ay ang pinagmulan ng pag-iral ng lahat ng bagay, at ang ugat ng kanilang pag-iral. Ang buhay ng tao ay nanggaling sa Diyos, ang pag-iral ng kalangitan ay dahil sa Diyos, at ang pag-iral ng mundo ay nagmumula sa kapangyarihan ng buhay ng Diyos. Walang bagay na nagtataglay ng kasiglahan ang kayang malampasan ang paghahari ng Diyos, at walang anumang bagay na may lakas ang kayang humiwalay sa nasasakupan ng awtoridad ng Diyos. Sa ganitong paraan, kahit na sino pa sila, lahat ay dapat magpasakop sa ilalim ng dominyon ng Diyos, lahat ay dapat mamuhay sa ilalim ng pamumuno ng Diyos, at walang kahit isa ang        makatatakas sa Kanyang kontrol.

Dumadagundong ang Pitong Kulog—Nanghuhula Na ang Ebanghelyo ng Kaharian ay Lalaganap sa Buong Sansinukob

Pinalalaganap Ko ang Aking gawain sa gitna ng mga bansang Gentil. Ang Aking kaluwalhatian ay kumikislap sa buong sansinukob; ang Aking kalooban ay nakapaloob sa pangangalat ng mga tao, lahat ay pinakikilos ng Aking kamay at inilalatag ang mga tungkulin na Aking naiatas. Magmula ngayon, nakápások Ako sa isang bagong kapanahunan, dinadala ang lahat ng tao sa ibang mundo. Nang bumalik Ako sa Aking “lupang tinubuan,” nagsimula Ako ng isa pang bahagi ng gawain sa orihinal Kong plano, upang Ako ay higit pang makilala ng mga tao nang mas malalim. Isinasaalang-alang Ko ang sansinukob sa kabuuan nito at nakikita na^[a] ito ay isang magandang pagkakataon para sa Aking gawain, kaya’t Ako ay nagmamadaling nagpaparoon at parito, ginagawa ang Aking bagong gawain sa tao. Tutal naman, ito ay isang bagong kapanahunan, at nakapagdala Ako ng bagong gawain upang dalhin ang mas maraming mga bagong tao sa bagong kapanahunan at upang palayasin ang marami sa mga dapat Kong alisin. Sa bayan ng malaking pulang dragon, nakapagsagawa Ako ng isang yugto ng Aking gawain na hindi maaarok ng mga tao, nagsasanhi sa kanila na umindayog sa hangin, kung saan pagkatapos noon ay marami ang tahimik na naaanod kasama ng pag-ihip ng hangin. Katotohanan, ito ay ang “giikan” na malapit Ko nang linisin; ito ay ang Aking hinahangad at ito rin ay Aking plano. Sapagka’t maraming masasamang nilalang ang tahimik na nakagapang papasok habang Ako ay nasa gawain, nguni’t hindi Ako nagmamadali na sila ay palayasin. Bagkus, pangangalatin Ko sila sa tamang panahon. Pagkatapos lamang noon na Ako ay magiging bukal ng buhay, nagpapahintulot sa mga yaon na tunay na nagmamahal sa Akin na tumanggap mula sa Akin ng bunga ng puno ng igos at ng mabangong samyo ng lila. Sa lupain kung saan naninirahan nang panandalian si Satanas, ang lupain ng alikabok, wala roong nananatiling purong ginto, kundi buhangin lamang, kaya’t, kinakatagpo ang mga kalagayang ito, nagsasagawa Ako ng nasabing yugto ng gawain. Dapat mong malaman na ang Aking tinatamo ay puro, pinong ginto, hindi buhangin. Paanong mananatili ang mga masasama sa Aking bahay? Paano Kong pahihintulutan ang mga soro na maging mga dapò sa Aking paraiso? Gumagamit Ako ng bawa’t maiisip na paraan upang ang mga bagay na ito ay mapaalis. Bago mabunyag ang Aking kalooban, walang sinuman ang nakakamalay kung ano ang Aking gagawin. Kinukuha ang oportunidad na ito, pinalalayas Ko yaong mga masasama, at napipilitan silang iwan ang Aking presensya. Ito ang Aking ginagawa sa mga masama, nguni’t magkakaroon pa rin ng araw para sa kanila na maghandog ng kanilang serbisyo para sa Akin. Ang pagnanasà ng tao para sa mga pagpapala ay malabis; sa gayon ay ibinabaling ko ang Aking katawan at ipinakikita ang Aking maluwalhating mukha sa mga bayang Gentil, upang ang mga tao ay makapanirahan sa isang mundo nang sila lamang at hatulan ang kanilang mga sarili, habang patuloy Kong winiwika ang mga salita na dapat Kong sabihin, at tinutustusan ang mga tao ng kanilang pangangailangan. Kapag ang mga tao ay natauhan na, matagal Ko nang napalaganap ang Aking gawain. Ipahahayag Ko pagkatapos ang Aking kalooban sa mga tao, at sisimulan ang pangalawang bahagi ng Aking gawain sa tao, hinahayaan ang lahat ng tao na sundan Ako nang malapitan upang makiisa sa Aking gawain, at hinahayaan ang mga tao na gawin ang lahat sa abot ng kanilang makakaya upang isakatuparang kasama Ko ang gawaing marapat kong gawin.

Walang sinuman ang nananampalataya na makikita nila ang Aking kaluwalhaitan, at hindi Ko sila pinipilit, sa halip inililipat ang Aking kaluwalhatian mula sa kalagitnaan ng sangkatauhan at dinadala ito sa isa pang mundo. Kapag ang mga tao ay nagsising muli, saka Ko ipamamalas ang Aking kaluwalhatian sa karamihan pa niyaong may paniniwala. Ito ang prinsipyo kung paano ako gumagawa. Dahil mayroong oras na ang Aking kaluwalhatian ay lilisanin ang Canaan, at mayroon ding panahon kung kailan ang Aking kaluwalhatian ay lilisanin ang mga napili. Bilang karagdagan, mayroong isang panahon kung kailan ang Aking kaluwalhatian ay lilisanin ang buong daigdig, magsasanhi upang ito ay maging makulimlim at isinasadlak ito sa kadiliman. Kahit ang lupain ng Canaan ay hindi makikita ang liwanag ng araw; mawawalan ang lahat ng tao ng kanilang pananampalataya, nguni’t walang sinuman ang kayang tiising iwan ang mabangong samyo ng lupain ng Canaan. Kapag dumaan Ako papunta sa bagong langit at lupa at saka Ko lamang ibubunyag ang iba pang bahagi ng Aking kaluwalhatian, una, sa lupain ng Canaan, magsasanhi ng kinang ng liwanag na sumikat sa buong daigdig, na nakalubog sa madilim na gabi, kung kaya’t ang buong daigdig ay lalapit sa liwanag. Hayaan ang lahat ng tao sa buong daigdig na lumapit upang humugot ng lakas mula sa kapangyarihan ng liwanag, pinahihintulutan ang Aking kaluwalhatian na tumindi pa at magpakita nang panibago sa bawat bansa. Hayaang mapagtanto ng buong sangkatauhan na matagal na Akong dumating sa mundo ng mga tao at matagal na ring dinala ang Aking kaluwalhatian mula Israel tungo sa Silangan; dahil ang Aking kaluwalhatian ay sumisikat mula sa Silangan, kung saan ito dinala mula sa Kapanahunan ng Biyaya hanggang sa araw na ito. Nguni’t ito ay mula sa Israel na Aking nilisan at mula roon na Ako ay dumating sa Silangan. Kung kailan lamang na ang liwanag ng Silangan ay marahang nagiging kulay puti saka ang kadiliman sa buong daigdig ay magsisimulang maging liwanag, at doon lamang matutuklasan ng tao na matagal na akong lumisan sa Israel at muling bumabangon sa Silangan. Yamang minsan na Akong nakábábâ sa Israel at sa dakong huli ay nilisan ito, hindi na Ako maipapanganak sa Israel, dahil ang Aking gawain ay pumapatnubay sa buong sansinukob, at ang higit pa, ang kidlat ay tuwirang kumikislap mula Silangan hanggang Kanluran. Sa kadahilanang ito nakábábâ Ako sa Silangan at dinala ang Canaan sa mga tao ng Silangan. Hinahangad ko na dalhin ang mga tao mula sa buong daigdig tungo sa lupain ng Canaan, kaya’t ipinagpapatuloy kong ilabas ang Aking mga pagbigkas sa lupain ng Canaan upang pigilan ang buong sansinukob. Sa panahong ito, walang liwanag sa buong daigdig maliban sa Canaan, at lahat ng tao ay nasa panganib ng gutom at lamig. Ibinigay Ko ang Aking kaluwalhatian sa Israel at pagkatapos ay inalis iyon, at pagkatapos ay dinala ang mga Israelita patungo sa Silangan, at ang buong sangkatauhan patungo sa Silangan. Nadálá Ko silang lahat sa liwanag upang sila ay muling makaisa nito, at makasama nito, at hindi na muling mangailangan pang maghanap para dito. Pahihintulutan Ko ang lahat ng naghahanap na makitang muli ang liwanag at makita ang kaluwalhatian na mayroon Ako noon sa Israel; sila ay pahihintulutan Ko na makitang matagal na Akong nakábábâ mula sa isang puting ulap tungo sa kalagitnaan ng sangkatauhan, at hayaan silang makita ang hindi-mabilang na mga ulap na puti at masaganang kumpul-kumpol na prutas, at higit pa rito, hayaan silang makita si Jehova na Diyos ng Israel. Sila ay hahayaan Kong tumingin sa Panginoon ng mga Hudyo, ang kinasasabikang Mesiyas, at sa buong pagpapakita Ko na inuusig na ng mga hari sa buong mga kapanahunan. Ako ay gagawa sa buong sansinukob at Ako ay gaganap ng dakilang gawain, ibinubunyag ang Aking buong kaluwalhatian at lahat ng Aking mga gawa sa tao sa mga huling araw. Ipakikita Ko ang Aking maluwalhating mukha sa kapuspusan nito sa mga naghintay sa Akin nang maraming taon, sa mga nanabik sa Akin na dumating sa ibabaw ng puting ulap, sa Israel na nanabik sa Akin na magpakitang muli, at sa buong sangkatauhan na siyang umuusig sa Akin, upang ang lahat ay makaalam na matagal Ko nang inalis ang Aking kaluwalhatian at dinala ito sa Silangan, nang sa gayon ito ay wala na sa Judea. Sapagka’t ang mga huling araw ay nakárátíng na!

Ginagawa Ko sa buong sansinukob ang Aking gawain, at sa Silangan, walang-katapusan ang paglabas ng dumadagundong na mga kalabog, yumayanig sa lahat ng mga taguri at mga sekta. Ang Aking tinig ang siyang nag-akay sa lahat ng tao tungo sa kasalukuyan. Sasanhiin Ko ang lahat ng tao na malupig ng Aking tinig, upang mangahulog sa batis na ito, at magpasakop sa Aking harapan, dahil matagal Ko nang binawi ang Aking kaluwalhatian mula sa buong daigdig at inilabas ito nang panibago sa Silangan. Sino ang hindi nananabik na makita ang Aking kaluwalhatian? Sino ang hindi balisang naghihintay sa Aking pagbabalik? Sino ang hindi nauuhaw para sa Aking muling pagpapakita? Sino ang hindi nagmimithi para sa Aking kariktan? Sino ang hindi lalapit sa liwanag? Sino ang hindi titingin sa kayamanan ng Canaan? Sino ang hindi nananabik sa pagbabalik ng Tagapagligtas? Sino ang hindi sumasamba sa Dakilang Makapangyarihan sa lahat? Ang Aking tinig ay lalaganap sa buong daigdig; nais Ko, kaharap ang mga taong Aking pinili, na magsalita pa ng higit na maraming salita sa kanila. Kagaya ng makapangyarihang mga kulog na yumayanig sa mga bundok at mga ilog, Aking winiwika ang Aking mga salita sa buong sansinukob at sa sangkatauhan. Kaya naman ang mga salita sa Aking bibig ay nagiging yaman ng tao, at minamahal ng lahat ng tao ang Aking mga salita. Kumikislap ang kidlat mula Silangan nang tuluy-tuloy hanggang Kanluran. Ang Aking mga salita ay gayon na umaayaw ang tao na isuko ang mga ito at kasabay nito ay nasusumpungang hindi maarok ang mga iyon, nguni’t nagbubunyi sa mga iyon, nang lalong higit pa. Gaya ng isang bagong-silang na sanggol, masaya at nagagalak ang lahat ng tao, ipinagdiriwang ang Aking pagdating. Sa pamamagitan ng Aking tinig, dadalhin Ko ang lahat ng tao sa Aking harapan. Mula roon, pormal Akong papasok sa sangkatauhan nang sa gayon ay lalapit sila para sambahin Ako. Sa pamamagitan ng kaluwalhatian na Aking pinasisinag at ng mga salita sa Aking bibig, Aking gagawin ito na anupa’t ang lahat ng mga tao ay lumalapit sa harapan Ko at makikita na kumikislap ang kidlat mula sa Silangan, at na nakábábâ na rin Ako sa “Bundok ng mga Olivo” ng Silangan. Makikita nila na matagal na Akong nasa daigdig, hindi na bilang Anak ng mga Hudyo bagkus ay bilang ang Kidlat ng Silangan. Dahil matagal na Akong nabuhay muli, at lumisan mula sa kalagitnaan ng sangkatauhan, at nagpakitang muli sa gitna ng mga tao nang may luwalhati. Ako ay Siyang sinamba nang di-mabilang na mga kapanahunan noon, at Ako rin ang “sanggol” na tinalikdan ng mga Israelita nang di-mabilang na mga kapanahunan noon. Higit pa rito, Ako ang lubos-na-maluwalhating Diyos na Makapangyarihan-sa-lahat ng kasalukuyang kapanahunan! Hayaan ang lahat na lumapit sa harapan ng Aking trono at makita ang Aking maluwalhating mukha, marinig ang Aking tinig, at tumingin sa Aking mga gawa. Ito ay ang kabuuan ng Aking kalooban; ito ang katapusan at ang rurok ng Aking plano, gayundin ang layunin ng Aking pamamahala. Hayaan ang bawa’t bansa ay sambahin Ako, kilalanin Ako ng bawa’t dila, bawa’t tao’y panatilihin ang pananampalataya sa Akin, at bawa’t tao ay magpasakop sa Akin!

Mula sa Mga Pagbigkas ni Cristo ng mga Huling Araw (Mga Seleksyon)

Mga Talababa:

a. Hindi kasama sa orihinal na teksto ang pariralang “makita na.”

Maikling Pagbabahagi Tungkol sa Pinagmumulan ng Kadiliman at Kasamaan ng Mundo

Kidlat ng Silanganan | Maikling Pagbabahagi Tungkol sa Pinagmumulan ng Kadiliman at Kasamaan ng Mundo

Yang Le Lungsod ng Wuhai, Awtonomong Rehiyon ng Inner Mongolia

    Noong nag-aaral pa ako, nagkasakit at namatay ang aking ama. Pagkatapos niyang mamatay, hindi lamang kami–ang aking ina na walang trabaho, ang aking dalawang kapatid na babae at ako–pinabayaan ng mga tiyuhin sa parehong parte ng pamilya na madalas na tinutulungan noon ng aking ama ngunit sa halip ay ginawa ang lahat ng kaya nila para pagkakitaan kami, nakikipag-away pa sa amin para sa maliit na pamana na iniwan sa amin ng aking ama. Sa harap ng ipinakitang kawalang-malasakit ng aking mga kamag-anak at ang lahat ng kanilang ginawa na hindi ko kailanman inasahan, nakaramdam ako ng lubusang sakit at hindi ko mapigilang mamuhi sa kanilang kawalan ng konsensya at ang kawalang-puso na ipinakita ng mga kamag-anak na ito, kasabay nito ay nauunawaan ko rin ang pagiging likas na pagkasalawahan ng tao. Pagkatapos nito, kapag nakakakita ako ng mga pangyayari sa lipunan ng mga miyembro ng pamilya na nag-aaway dahil sa pera, o mga tao na nagnanakaw o pumapatay dahil sa pera, palagi akong tumatangis na ang mundo ngayon ay punung-puno ng kadiliman, na ang mga puso ng mga tao ay tunay na nakakatakot at ang mundo ay tunay na napakasalawahan. Noong panahon na iyon, akala ko ang dahilan kung bakit punung-puno ang mundo ng kadiliman ay dahil ang mga tao ngayon ay naging masama, na wala na silang anumang konsensya at napakarami na ng mga masasamang tao sa mundo. Pagkatapos, nabatid ko lamang sa pamamagitan ng pagkain at pag-inom sa mga salita ng Diyos na ang aking inakala ay napakaliit na bahagi lamang, at hindi ang pinagmulan ng kadiliman at kasamaan sa mundo. Mula sa mga salita ng Diyos, malinaw kong nakita ang tunay na pinagmulan ng kadiliman at kasamaan sa mundo.

      Sinasabi ng mga salita ng Diyos: “Bago siya itiniwali ni Satanas, ang tao ay likas na tumatalima sa Diyos at sinusunod ang Kanyang mga salita. Siya ay dating may maayos na katinuan at konsensya, at normal na pagkatao. Matapos itiwali ni Satanas, ang kanyang dating katinuan, konsensya, at pagkatao ay pumurol at pinapanghina ni Satanas. Kaya, naiwala niya ang kanyang pagkamasunurin at pag-ibig sa Diyos. Ang katinuan ng tao ay naging lihis, ang kanyang disposisyon ay naging kagaya ng sa hayop, at ang kanyang paghihimagsik sa Diyos ay naging mas madalas at mas matindi. Ngunit hindi alam o ni kinikilala ng tao ito, at basta na lang lumalaban at naghihimagsik na may talukbong ang mga mata” (“Ang Hindi Pagbabago ng Disposisyon ay Pakikipag-alitan sa Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). “Kaalaman ng ilang libong taon ng sinaunang kultura at kasaysayan ang nagsarado nang mahigpit sa pag-iisip at mga konsepto at pangkaisipan pananaw ng tao upang hindi tagusan at hindi matunaw. … Dinala ng etikang pyudal ang buhay ng tao sa ‘Hades,’ sa gayon mas mababa ang kakayahan ng tao na lumaban. Iba’t ibang uri ng pang-aapi ang unti-unting sapilitang naghulog sa tao sa mas malalim sa Hades…. Tahimik na ninakaw ang tao ng kaalaman ng sinaunang kultura mula sa presensya ng Diyos at binigay ang tao sa hari ng mga demonyo at mga anak nito. Dinala ng Apat na Aklat at Limang mga Klasiko ang pag-iisip at mga konsepto ng tao sa ibang kapanahunan ng paghihimagsik, na naging sanhi upang ang tao ay higit pang sumamba sa mga taong sumulat ng mga Aklat at mga Klasiko, lalo pang pinapalawak ang kanilang paniniwala sa Diyos. Walang awang pinalayas ng hari ng mga demonyo ang Diyos sa puso ng tao nang wala silang kamalayan, habang tuwang-tuwa itong kinuha ang puso ng tao. Mula noon, nagtataglay ang tao ng isang pangit at masamang kaluluwa na may mukha ng hari ng mga demonyo. Pinuno ng galit sa Diyos ang kanilang mga dibdib, at araw-araw na kumalat sa loob ng tao ang masamang-budhi ng hari ng mga demonyo hanggang ang tao ay lubos na natupok…. Itong grupo ng magkakasabuwat! Bumababa sila sa gitna ng mga mortal upang magpakasawa sa sarap at gumawa ng kaguluhan. Nagiging sanhi ng kaguluhan ang kasalawahan sa mundo18 at nagdudulot ng kagukuhan sa puso ng tao, at pinapangit nila ang tao upang maging kahawig ng tao ang mga hayop na may hindi mabatang kapangitan, hindi na nagtataglay nang bahagyang bakas ng orihinal na banal na tao” (“Gawa at Pagpasok (7)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Mula sa mga salitang ito ng Diyos, naunawaan ko na ang sangkatauhan na nilikha ng Diyos sa simula ay dating masunurin sa Diyos, sinamba nila Siya, may konsensya at katwiran ng normal na katauhan, at hindi pa sila nadungisan, o nakagawa ng anumang masama. Pagkatapos itiwali ni Satanas ang sangkatauhan, ang kasalanan ay nagsimulang palagiang kasama ng tao. Sa loob ng ilang libong taon, patuloy na niligalig at itiniwali ni Satanas ang tao. Nagtanim ito ng reaksyonaryong mga pag-iisip at teorya sa tao, upang ang tao ay mabuhay na nakasalalay sa lason nito, na humantong sa pagiging mas tiwali at mas masama ng sangkatauhan, at ang mundo ay mas lalo pang naging madilim at masama. Ang mga kasabihang kagaya ng “Ang lahat ay para sa kanyang sarili at tinatangay ng diyablo ang pinakahuli,” “Bakit kailangang bumangon nang maaga kung wala naman akong mapapala dito?” “Ang mga napapala ng kasakiman ay kamatayan,” “Ang makitid na utak ay hindi pagiging maginoo, ang tunay na lalaki ay makamandag,” “Ang buhay ay maikli, kaya't magsaya,” “Kailanman ay walang tagaligtas” at “Walang sinumang Diyos sa mundo” ay mga lason lahat na itinanim ni Satanas sa tao. Ang mga bagay na ito ay nagiging buhay ng mga tao at nagiging panuntunan para sa buhay, kung kaya wala nang naniniwala sa pag-iral ng Diyos, wala nang sumasamba sa Langit, at wala nang nakikinig sa katwiran o sa kanilang konsensya. Wala nang puwang ang Diyos sa puso ng tao, wala nang mga ipinagbabawal mula sa mga batas at mga regulasyon na nanggaling sa Diyos. Nilason at kontrolado na ni Satanas ang lahat ng tao, kung kaya ang tao ay naging mas lalong taksil, makasarili, kalait-lait, sakim, arogante, mas masama at mas napariwara, hindi mapigilan, lalo pang lumalabag sa batas, walang diyos at napakasama. Sila ang naging sagisag ng demonyo sa tao na walang konsensya, walang moralidad, walang pagkatao, at naging pangalawang kalikasan na niya ang pagiging malisyoso. Partikular, “Ang lahat ay para sa kanyang sarili at tinatangay ng diyablo ang pinakahuli,” ay isang nakamamatay na lason na itinanim ni Satanas sa tao, at ito ay napakalinaw sa aking mga tiyuhin. Ang tao ay nabubuhay lamang para sa kanilang mga pansariling pakinabang, inuuna ang tubo higit sa lahat, iniisip na “Bakit babangon nang maaga kung wala naman akong mapapala?” Para makakuha ng mas marami at mas malaking tubo, kayang gawin ng tao ang anumang masamang bagay o kabuktutan, gumawa ng anumang walang-hiya, kalait-lait o napakababang kaduda-dudang transaksiyon. Walang tunay na pag-ibig o pagmamahal sa pagitan ng mga tao—ang lahat ay pandaraya, panggagamit at pananakit sa isa’t isa. Na ang mga miyembro ng parehong pamilya ay maaaring magalit sa isa’t isa at maging magkaaway, nag-aaway dahil sa pera at mga pakinabang. Pagkatapos, mas lalo pa, nalilimutan ng mga relasyon at pagkakaibigan ang lahat ng prinsipyo ng moralidad para lamang sa tubo; maaaring mukha silang mga tao, ngunit mayroon silang mga puso ng mga halimaw. .... Kayang gawin ng tao ang mga masasamang bagay na ito dahil sila ay nilason ni Satanas sa kanyang “Ang lahat ay para sa kanyang sarili at tinatangay ng diyablo ang pinakahuli,” at sila ay nasa ilalim ng kanyang pamumuno. Makikita na ang pinagmulan ng mga masamang gawain ng tao ay ang lason ni Satanas, at ito ang pinagmulan ng kadiliman sa mundo.

    Sa maraming pangyayari na nasa buhay natin, napakadali nating makita ang kadiliman ng mundo. Masasabi natin na ang mga tao na nangunguna sa mga kalakaran sa mundo sa mga araw na ito ay sagisag lahat ni Satanas. Partikular, yaong mga may kapangyarihan at awtoridad ay mga prinsipe ng mga diyablo, at sa mga ito ang malaking pulang dragon ang pinakamadilim at pinakamasamang kapangyarihan. Mula noong natamo ng malaking pulang dragon ang kapangyarihan, ginamit na niya ang kapangyarihang nasa mga kamay nito para gawin ang sukdulang pagsisikap upang itiwali ang tao, itinitiwali sila para sila ay maging mga diyablo sa katawang-tao, upang ang tao ay hindi na magmukhang tao. Iginagalang ng malaking pulang dragon ang karahasan at sinusuportahan ang rebolusyon. Ginagamit nito ang karahasan para sunggaban ang kapangyarihan at ginagamit ang karahasan para pamahalaan ang bansa. Yaong mga nabubuhay sa ilalim ng nasasakupan nito ay nasisiyahan din sa karahasan at patuloy na ginagamit ang lakas para malutas ang bawat isyu, madalas nagagalit kahit sa pinakamaliit na bagay. Nagkaroon lalo ng mas maraming kaso ng mga pagnanakaw at mga pagpatay na nagpapakulo sa dugo ng mga tao, at ang mga paraan ng pagpatay sa mga tao ay lalo pang mas malupit at kasuklam-suklam. Ang lahat ng ito ay mga katibayan na naroon para makita ng lahat. Ginagabayan ng malaking pulang dragon ang kanyang mga tao para “mapaunlad ang ekonomiya,” at iginagalang ang mga kasabihang kagaya ng “Hindi mahalaga kung ang pusa ay itim o puti, basta nakakahuli ito ng daga,” “Mas mabuti ang prostitusyon kaysa kahirapan,” “Kapag may pera, magagawa mong ipatulak sa diyablo ang gilingang bato,” “Magagawa mo ang lahat kahit wala kang anuman, huwag lang pera,” at “Magagawa ng pera ang anumang bagay.” Taglay ang makapangyarihang pagsuporta nito sa ganoong mga bagay, pinapahalagahan ng mga tao ang pera at kapangyarihan, sinumang may pera at kapangyarihan ay uunlad, at sinumang walang pera at walang kapangyarihan ay maaapi lamang at lulunukin ang lahat ng hinaing, at ang kahahantungan nito ay mga puso ng mga tao na puno lamang ng pera. Para sa pera, ang mga ugnayan ng mga magkakamag-anak ay nakakalimutan; para sa pera at kapangyarihan, tatanggap sila at mag-aalok ng mga suhol, bibili at magbebenta ng mga opisyal, magnanakaw, manlilinlang, papatay ng mga tao at kukunin ang kanilang mga ari-arian, maglalaban at magpapatayan—masasabi na sila ay gagamit ng anumang paraang kinakailangan. Ang mas malala pa, ang prostitusyon ay laganap sa lipunan ngayon at ang mga lugar para sa pagbebenta ng katawan at mga droga ay nakikita sa lahat ng lugar. Ang mga suhol na pakikipagtalik at mga transaksiyong sekswal ay uso at sumasang-ayon ang mga tao sa masama, pinapahalagahan ang kasamaan, hindi na iniisip na ito ay nakakahiya, sa halip iniisip na maringal ito. Ang mga ito ay mga bunga rin ng umuunlad na ekonomiya, ginagawa ang relasyon sa pagitan ng mga tao na isang relasyon sa pera. Ginagamit ito ng malaking pulang dragon para itiwali ang mga moralidad ng mga tao at gawin silang walang konsensya. Ang pinakamadilim at pinaka-reaksyonaryong aspeto nito ay hindi kinikilala ng malaking pulang dragon na mayroong Diyos, ngunit sa halip ay pinapalaganap ang hindi paniniwala sa Diyos upang itanggi ng mga tao ang Diyos, itanggi ang Kanyang dakilang kapangyarihan, iwanan ang tunay na Diyos at sambahin si Satanas. Yaong mga nabubuhay sa ilalim ng panloloko at pagbibigay ng maling impormasyon ng malaking pulang dragon ay hindi naniniwala na mayroong Diyos at hindi sinasamba ang tunay na Diyos, ngunit sa halip ay sumusunod kay Satanas, pinapahalagahan ang kasamaan at naaalis mula sa pagkamatuwid kung kaya lalo pa silang naging mas tiwali at mas masama. .... Ngayon, mas malinaw kong nakikita na dahil sa “modelong” ito ng malaking pulang dragon, ang tao ay naging napakatiwali at masama, walang konsensya, walang katauhan. Ang ugat ng lahat ng kasiraang ito ay ganap na nasa malaking pulang dragon. Ang mahusay na kriminal na lumikha sa kasamaan sa mga puso ng tao, ang mga tiwaling moralidad at pagkasalawahan ng mundo sa lipunan ngayon ay ang malaking pulang dragon; na ang ugat ng lahat ng kadiliman at kasamaan sa mundo ay ang pagkamit ng malaking pulang dragon ng kapangyarihan. Kung nagkamit ang malaking pulang dragon ng kapangyarihan kahit sa isang araw lang, kung si Satanas ay hindi mapupuksa balang araw, kung ganon, hindi mabubuhay ang sangkatauhan sa liwanag at hindi na kailanman muling magkakaroon ang mundo ng kapayapaan.

      Pagkatapos makita ang kadiliman at kasamaan ng malaking pulang dragon at kung paano nito itinitiwali at tinatapakan ang mga tao, lalo ko pang nararamdaman ang kabanalan at kagandahan ni Cristo. Tanging si Cristo ang liwanag sa mundong ito ng kadaliman, tanging si Cristo ang makapagliligtas sa sangkatauhan at tutulong sa kanilang kumawala mula sa madilim at masamang lugar na ito, at magkakaroon lamang ng liwanag ang sangkatauhan kapag natamo na ni Cristo ang kapangyarihan. Dahil tanging ang Diyos ang may diwa na maganda at mabuti, tanging ang Diyos ang pinanggalingan ng pagkamatuwid at liwanag, tanging ang Diyos ang simbolo na hindi magagapi o masisira ng lahat ng kadiliman at kasamaan, tanging ang Diyos ang makakapagbago sa lumang mukha ng buong mundo at maghatid ng liwanag sa mundo, at tanging ang Diyos ang makapagdadala sa sangkatauhan sa isang kahanga-hangang hantungan. Maliban sa Diyos, walang makakagawa sa gawain na ito at walang makakatalo o makakapuksa kay Satanas. Kagaya ng sinasabi sa mga salita ng Diyos: “Sa napakalawak na mundo, hindi mabilang na mga pagbabago na ang nangyari, nang paulit-ulit. Walang may kakayahang manguna at gumabay sa sangkatauhan maliban sa Kanya na namumuno sa lahat ng mga bagay sa sansinukob. Walang makapangyarihan na maaaring magtrabaho o gumawa ng mga preparasyon para sa sangkatuhang ito, lalo na ang isang tao na may kakayahang mamuno sa sangkatuhang ito tungo sa hantungan ng liwanag at ng liberasyon mula sa makamundong kawalan ng mga katarungan” (“Diyos ang Pinagmulan ng Buhay ng Tao” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). “Gusto Kong itama ang mga kawalan ng hustisya sa mundo ng tao. Personal Kong gagawin ang Aking trabaho sa buong mundo, hindi Ko na hahayaan si Satanas na muling saktan ang Aking bayan, pagbabawalan Ko ang kaaway na gawin muli ang anumang gusto nila. Magiging Hari Ako sa lupa at ililipat Ko ang Aking trono doon, payuyukuin Ko ang lahat ng mga kaaway sa lupa at ikukumpisal nila ang mga krimeng nagawa sa Aking harapan” (“Ang Ikadalawampu’t-pitong Pagbigkas” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Nakita ko sa mga salita ng Diyos ang Kanyang pagkamakapangyarihan sa lahat at ang Kanyang awtoridad, nakita ko na tanging ang Diyos ang makapagliligtas sa atin na namumuhay sa ilalim ng nasasakupan ng malaking pulang dragon at natatapakan nito. Dahil dito, lalo pang hinahangad ng aking puso na makamit ni Cristo ang kapangyarihan, at sana'y malapit nang magwakas ang malaking pulang dragon.

     Nagpapasalamat ako sa pagliliwanag ng mga salita ng Diyos na nagpahintulot sa aking makita ang pinagmulan ng kadiliman at kasamaan sa mundo, na dahilan para maramdaman ko sa aking puso ang tunay na pagkasuklam sa malaking pulang dragon, at na nagpahintulot sa akin na maunawaan na tanging si Cristo ang makakaakay sa tao para makawala mula sa madilim na lugar na ito, para makapasok sa liwanag. Tanging sa pamamagitan ng pagsunod kay Cristo at sa pagsamba kay Cristo na makakawala ang tao mula sa kapighatian ni Satanas. Magmula sa araw na ito, gusto kong hanapin ang katotohanan at sumunod sa pag-aakay ni Cristo, tanggapin ang mga salita ng Diyos at gawin ang mga itong aking buhay, alisin sa aking sarili ang lahat ng lason ng malaking pulang dragon, itakwil ang pagkontrol ng impluwensiya ng malaking pulang dragon, ganap na magrebelde laban sa malaking pulang dragon, at maabot ang pagliligtas ng Diyos at gawing perpekto ng Diyos.

Mula sa Mga Patotoo ng Karanasan sa Paghatol ni Cristo

Ang pinagmulan：Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

Rekomendasyon：Ano ang Ebanghelyo ? 


Tungkol sa Iglesia ng Makapangyarihang Diyos

ang ikalawang pagdating ni Jesus

Isang Himno ng mga Salita ng Diyos Hanap ng Diyos ang Mga Uhaw sa Kanyang Pagpapakita

Kristianong Awitin | Isang Himno ng mga Salita ng Diyos |Hanap ng Diyos ang Mga Uhaw sa Kanyang Pagpapakita

I
Hanap ng Diyos yaong mga uhaw sa Kanyang pagpapakita.
Yaong mga di tumututol, masunuring tulad ng mga paslit.
Hanap ng Diyos ang may kaya,
kayang dinggin ang Kanyang mga salita,
wag limutin Kanyang habilin, ialay katawan at puso sa Kanya.
Kung walang makakayanig,
walang makakayanig sa'yong panata sa Diyos,
mamasdan ka Niya, mamasdan ka Niya nang may pabor, oh …
Igagawad Niya pagpapalang dapat sa 'yo, sa 'yo,
igagawad Niya pagpapalang dapat sa 'yo!

Hindi Ako Karapat-Dapat na Makita si Cristo

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos |Hindi Ako Karapat-Dapat na Makita si Cristo

Huanbao    Lungsod ng Dalian, Lalawigan ng Liaoning

     

   Magmula nang magsimula akong manampalataya sa Makapangyarihang Diyos, palagi kong hinahangaan ang mga kapatid na nakakatanggap sa personal na ministeryo ni Cristo, na nakakarinig sa Kanyang mga sermon sa sarili nilang mga tainga. Sa aking puso, naisip ko kung gaano kamangha-mangha sana kung isang araw sa hinaharap ay maririnig ko ang mga sermon ni Cristo, siyempre mas lalo pang kamangha-mangha ang makita Siya. Subalit nitong mga huling araw, sa pamamagitan ng pakikinig sa Kanyang pagbabahagi, taos-puso kong naramdaman na hindi ako karapat-dapat na makita si Cristo.

Kanta ng Papuri (Tagalog) | Ang Tunay na Pag-ibig ng Diyos

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Kanta ng Papuri (Tagalog) | Ang Tunay na Pag-ibig ng Diyos

Ngayon ako'y muling humaharap sa aking Diyos.

Puso ko'y mangungusap
pag makita ang mukha Niyang kalugod-lugod.
Iniwan ko na ang halaghag na nakaraan.
Biyaya Niyang Salita'y pinupuno ako ng kalugura't kaligayahan.
Mahabaging salita ng Diyos
ang kumandili't dumilig sa'king pagsibol.
Kanyang mahigpit na Salita
ang nagpalakas sa'kin upang muling bumangon.
Diyos, kami ngayo'y umaawit sa Iyo
nang dahil sa'Yong pagpapala.
Kami ngayo'y nagpupuri sa'Yo sapagkat kami'y iyong inangat.

Ang Himno ng Salita ng Diyos Ang Epektong Makakamit ng Paghatol ng Diyos

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Himno ng Salita ng Diyos | Ang Epektong Makakamit ng Paghatol ng Diyos

I
Ang paghatol ng Diyos ay di lang, sa iilang salita,
sa paglinaw sa katangian ng tao,
bagkus ay pagbunyag, pakikitungo sa paglipas ng panahon.
Tratong di matumbasan ng karaniwang salita,
katotohanang di saklaw ng tao
Tanging gawang tunay na paghatol;
tanging paghatol na gabay ng pagsunod natin sa Diyos
sa puso't salita, sa isip o gawa,
siya'y tunay na makilala.

Ebangheliyong musika | Ang Makapangyarihang Diyos ay Nakaupo sa Maluwalhating Trono

Kidlat ng Silanganan |Ebangheliyong musika | Ang Makapangyarihang Diyos ay Nakaupo sa Maluwalhating Trono

Ang matagumpay na Hari
ay nakaupo sa Kanyang maluwalhating trono.
Natapos na Niya ang pagtubos at napangunahan na
ang lahat ng Kanyang bayan upang magpakita sa kaluwalhatian.
Tangan niya ang sansinukob sa Kanyang mga kamay
at sa pamamagitan ng Kanyang dibinong karunungan at kapangyarihan
ay itinayo Niya at pinatatag ang Sion.

Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Ngayon, sa tuwa, kabanalan at pagkamatuwid ng Diyos
ay lumalaganap sa sansinukob
at dinadakila sa gitna ng lahat ng sangkatauhan.
Siyudad ng kalangita’y tumatawa,
sumasayaw kaharian sa lupa.
Sinong di magagalak? Sinong di maluluha?
Mga tao'y walang alitan;
hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,
nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.

Ang lupa ay sa langit, langit at lupa’y nagkaisa.
Tao’y nagiging bigkis ng langit at lupa.
Salamat sa kabanalan at pagbabago ng tao,
di na nakubli ang langit sa lupa,
at lupa’y kinikibo na ang langit.
Mga tao'y walang alitan;
hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,
nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.
Mga tao'y walang alitan;
hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,
nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.

Araw ay matingkad, hangi’y masigla,
kapal ng hamog wala na.
Araw ay matingkad, hangi’y masigla,
kapal ng hamog wala na.
Araw ay matingkad, hangi’y masigla,
kapal ng hamog wala na.

Ang Nasa Likod ng mga Kasinungalingan

Mga patotoo't karanasan ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Nasa Likod ng mga Kasinungalingan

Lungsod ng Xiaojing Heze, Lalawigan ng Shandong

    Sa bawat pagkakataong nakita ko ang mga salita ng Diyos na tumatawag sa atin upang maging matatapat na tao at magsalita nang tumpak, naisip ko, "Wala akong problema sa tumpak na pagsasalita. Hindi ba't ito ay pagtawag lamang sa isang ispada na ispada at pagsasabi sa mga bagay bilang sa kung ano ang mga ito? Hindi ba’t madali iyan? Ang laging pinaka-nagpagalit sa akin sa mundong ito ay ang mga taong mapagpaganda kapag nagsalita sila." Dahil dito, nadama ko ang sobrang kumpiyansa, na nag-iisip na wala akong problema sa bagay na ito. Ngunit sa pamamagitan lamang ng pagbubunyag ng Diyos na natuklasan ko na, ang isa ay hindi maaaring magsalita ng tumpak nang hindi pumapasok sa katotohanan o nagbabago ng disposisyon.

Isang Himno ng mga Salita ng Diyos Umaasa ang Diyos na Makamit ang Totoong Pananampalataya't Pag-ibig ng Tao Para sa Kanya

Mga himno ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Isang Himno ng mga Salita ng Diyos
Umaasa ang Diyos na Makamit
ang Totoong Pananampalataya't Pag-ibig ng Tao Para sa Kanya
I

Umaasa ang Diyos na kapag iyong nauunawaan
ang tunay na bahagi Niya,
sa Kanya'y ikaw ay lalong mapapalapit;
tunay mong mapapahalagahan ang pag-ibig Niya
at malasakit Niya sa sangkatauhan;
puso mo'y ibibigay sa Kanya,
wala nang mga alinlangan
at wala nang mga hinala sa Kanya.
Palihim Niyang ginagawa ang lahat para sa tao.
Kanyang sinseridad, katapatan,
at pag ibig ay lihim na ibinigay sa tao.
'Di Siya nagsisisi sa Kanyang mga ginagawa;
ni may hinihintay na kapalit sa tao,
o may inaasahang anuman sa kanila.
Ang tanging layunin ng ginagawa Niya ay tunay
na pananampalataya at pag-ibig.

Kumikilos ang Banal na Espiritu sa Maprinsipyong Paraan

Mga patotoo't karanasan ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Kumikilos ang Banal na Espiritu sa Maprinsipyong Paraan

Qin Shuting, Lungsod ng Linyi, Lalawigan ng Shandong

     Sa ilang panahon, bagama't hindi ako tumigil sa pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, hindi ko kailanman naramdaman ang liwanag. Ako ay nanalangin sa Diyos para dito ngunit, pagkatapos, hindi pa rin ako naliwanagan. Kaya naisip ko, "kumain ako at uminom ng nararapat sa akin at ang Diyos ay hindi ako nililiwanagan. Wala akong magagawa, at wala akong kakayahan upang makatanggap ng mga salita ng Diyos. May oras para liwanagan ng Diyos ang bawat tao, kaya hindi kailangang pagsikapang madaliin ito." Pagkaraan, iningatan ko ang mga alituntunin at kumain at uminom ng mga salita ng Diyos nang walang pagkabalisa, "matiyagang" naghihintay sa pagliliwanag ng Diyos.

Pelikulang Kristiano | Ang Landas bang Binabatikos ng CCP at ng Relihiyosong Samahan ay Hindi ang Tunay na Daan?

Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos - Mga Video | Kristianong video | Ang Landas bang Binabatikos ng CCP at ng Relihiyosong Samahan ay Hindi ang Tunay na Daan?

    Maraming tao ang naghahanap at nagsisiyasat sa tunay na daan nang hindi binabatay ang mga pagkilos na ito sa mga salita at gawain ng Diyos. Sa halip, sinusunod nila ang mga takbo ng relihiyosong mundo at naniniwala sila na ang binabatikos ng Komunistang gobyerno ng Tsina at ng relihiyosong mundo ay hindi ang tunay na daan—ito ba ang tamang daan para tahakin? Sinasabi ng Biblia, “ang buong sanglibutan ay nakahilig sa masama” (1 Juan 5:19). “Ang lahing ito'y isang masamang lahi” (Lucas 11:29). Kung kaya, makikita na ang mga ateistang politikal na rehimen at ang relihiyosong mundo ay tiyak na itatakwil at babatikusin ang tunay na daan. Noong ginawa ng Panginoong Jesus ang Kanyang gawain noong Kapanahunan ng Biyaya, gigil na gigil Siyang sinalungat at hinatulan ng mga Judio at ng gobyerno ng Roma, at sa huli, ipinako sa krus ang Panginoong Jesus. Hindi ba ito ang tunay na sitwasyon? Kapag dumating ang Makapangyarihang Diyos para gawin ang Kanyang gawain sa mga huling araw, magdudusa Siya sa mabagsik na pagsuway at pambabatikos ng gobyerno ng Tsina at ng relihiyosong mundo. Ano ang ipinapakita nito? Hindi ba karapat-dapat na pagnilayan natin ito?

"Sino Ang Aking Panginoon"—Debate Tungkol Lahat sa "Kung ang Biblia ay Kinasihan ng Diyos"

Sa dalawang libong taon, ang relihiyosong mundo ay umasa sa kung ano ang sinabi ni Pablo tungkol sa Biblia na kinasihan ng Diyos at laging naniwala na "Ang Biblia ay mga salita ng Diyos," at "Ang Biblia ay kumakatawan sa Panginoon." Tama ba ang mga ideyang ito? Ibubunyag sa inyo ng video na ito ang mga sagot!

Ang Tunay na Pagsasamahan

 Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos |  Ang Tunay na Pagsasamahan

Fang Li    Lungsod ng Anyang, Probinsya ng Henan

    Kamakailan, naisip ko na ako’y nakapasok sa isang maayos na pagsasamahan. Ang kasama ko at ako ay maaaring talakayin ang anumang bagay, minsan sinabi ko pa sa kanya na punahin niya ang aking mga pagkukulang, at hindi kami kailanman nag-away, kaya akala ko na nakamtan namin ang isang maayos na pagsasamahan. Ngunit habang lumalabas ang mga katotohanan, ang isang tunay na maayos na pagsasamahan ay hindi tulad ng anumang bagay na aking inakala.

Ang Tanging Paraan Para Maiwasan ang Sakuna

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos | Ang Tanging Paraan Para Maiwasan ang Sakuna

Chaotuo    Siyudad ng Xiaogan, Probinsiya ng Hubei

    Mula nang lumindol sa Sichuan, lagi na akong natatakot at nag-aalala na maaari akong dalawin ng sakuna isang araw. Sa partikular dahil nakita ko ang paglubha ng mga sakuna, at mas dumadalas ang mga lindol, mas tumampok ang takot ko sa napipintong disgrasya. Bilang resulta, gumugugol ako ng mga buong araw sa kaiisip kung anong mga pag-iingat ang dapat kong gawin para pangalagaan ang sarili ko sakaling lumindol.