Kaugnay sa Pangalan ng Diyos-Bakit May Mga Pangalan ang Diyos, at Maari ba na ang Isang Pangalan ay Kumatawan sa Kabuuan ng Diyos?

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

Maaari bang ang pangalan ni Jesus, “Sumasaatin ang Diyos,” ay kumakatawan sa disposisyon ng Diyos sa kabuuan nito? Maaari ba nitong ganap na maipaliwanag ang Diyos? Kung sinasabi ng tao na ang Diyos ay maaari lamang matawag na Jesus at maaaring walang anumang iba pang pangalan sa dahilang hindi maaaring baguhin ng Diyos ang Kanyang disposisyon, tunay na kalapastanganan ang mga salitang ito!

Paano Isinasagawa ng Diyos ang Kanyang Gawain ng Paghatol at Pagkastigo sa Kapanahunan ng Kaharian?

Tingnan natin kung paanong isinasakatuparan ng Diyos ang Kanyang gawain ng paghatol at pagkastigo sa Kapanahunan ng Kaharian; kinakailangan dito na banggitin ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos upang patunayan ang gawain ng Diyos sa mga huling araw.

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos-Bakit hindi ginagamit ng Diyos ang tao para gawin ang Kanyang gawain ng paghatol sa mga huling araw sa halip na magkatawang-tao Siya at gawin Niya Mismo iyon?

Mga Talata ng Biblia para Sanggunian:

“Sapagka’t ang Ama’y hindi humahatol sa kanino mang tao, kundi ipinagkaloob niya sa Anak ang buong paghatol” (Juan 5:22).

“At binigyan niya siya ng kapamahalaang makahatol, sapagka’t siya’y anak ng tao” (Juan 5:27).

Mga Aklat ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos-Ano ang kaibhan sa pagitan ng gawain ng Diyos na nagkatawang-tao at ng gawain ng Espiritu?

Mga Talata ng Biblia para Sanggunian:

“At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian. At kaniyang sinabi, … Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay” (Exodo 33:18-20).

Ano ang Pagkakatawang-tao? Ano ang Sangkap ng Pagkakatawang-tao?

Mga Talata ng Biblia para Sanggunian:

“At nagkatawang-tao ang Verbo, at tumahan sa gitna natin (at nakita namin ang kaniyang kaluwalhatian, kaluwalhatian gaya ng sa bugtong ng Ama), na puspos ng biyaya at katotohanan” (Juan 1:14).

“Ako ang daan, at ang katotohanan, at ang buhay” (Juan 14:6).

Ipinropesiya ng Panginoong Jesus Mismo na magkakatawang-tao ang Diyos sa mga huling araw at magpapakita bilang Anak ng tao para gumawa ng gawain.

Mga Talata ng Biblia para Sanggunian:

“Kayo rin naman ay mangagsihanda: sapagka’t sa oras na hindi ninyo iniisip, ang Anak ng tao ay darating” (Lucas 12:40).

“Sapagka’t gaya ng kidlat, na pagkislap buhat sa isang panig ng silong ng langit, ay nagliliwanag hanggang sa kabilang panig ng silong ng langit; gayon din naman ang Anak ng tao sa kaniyang kaarawan” (Lucas 17:24-25).

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Tanong 3: Sabi sa Biblia, “Kung magkagayon, tayong nangabubuhay, na nangatitira, ay aagawing kasama nila sa mga alapaap, upang salubungin ang Panginoon sa hangin: at sa ganito’y sasa Panginoon tayo magpakailan man” (1 Tesalonica 4:17). Paano natin ipaliliwanag ‘yon?

Sagot: Asamin natin ang pagbalik ng Panginoon batay sa mga propesiyang Siya Mismo ang nagsabi. ‘Yon ang pinaka-karaniwang paraan ng paghihintay sa pagbalik ng Panginoon. Sino ba ang talagang nagsabi niyan? Mga salita ba ‘yan ng Panginoon o mga salita ng mga tao? “Kung magkagayon, tayong nangabubuhay, na nangatitira, ay aagawing kasama nila sa mga alapaap, upang salubungin ang Panginoon sa hangin,” sino’ng nagsabi no’n? Mga salita ba ‘yon ng Panginoong Jesus? Walang sinabing gano’n ang Panginoong Jesus. Hindi rin ‘yon sinabi ng Banal na Espiritu. Ang mga salitang sinasabi at pinaniniwalaan mo ay mga salita ni Pablo. Kinakatawan ba ng mga salita ni Pablo ang mga salita ng Panginoong Jesus? Pwede ba siyang maging kinatawan ng Diyos? Tanging ang Diyos lang ang may alam sa sagot sa misteryong ito. Kung susubukan nating mga masamang tao na gumawa ng mga bulag na kahulugan at hatol gaya nito, isa ‘yong seryosong problema. Hindi si Kristo si Pablo. Isa lang siyang karaniwang masamang tao. Puno ng mga ideya at imahinasyon ng tao ang mga sinulat niya. Hindi ang mga salita niya ang katotohanan, kaya hindi natin ‘yon magagamit na pruweba. Lahat ng pruweba ay dapat nakabase sa mga salita ng Diyos sa Bibliya. Alinsunod ‘yon sa katotohanan. Maling imbestigahan ang pagdadala at pagpasok sa kaharian ng langit base sa mga salita ng mga tao sa Bibliya, lalo na kay Pablo, at hindi ayon sa mga salita ng Panginoong Jesus dahil tanging ang mga salita ng Panginoong Jesus ang katotohanan; tanging ang mga salita Niya ang may awtoridad. Tanging ang Panginoong Jesus ang Kristo, ang Hari ng kaharian ng langit. Bakit hindi niyo hanapin ang katotohanan at nais ng Diyos sa mga salita ng Panginoong Jesus? Sa halip, bakit niyo ginagamit ang mga salita ng tao na basehan ng inyong paghahanap? Alinsunod ba ‘yon sa nais ng Panginoon? Ginagawa kayo no’ng suseptible na sundin ang tao at tahakin ang sarili niyong landas. Nilikha ng Diyos ang tao mula sa putik ng lupa. Inatasan Niya sila na gawin ang mga tungkulin nila sa lupa, at ‘yon ay ang pamahalaan ang iba pa Niyang mga nilikha sa lupa. Hiniling Niya na sumunod sila, sumamba, at magbigay-dangal sa Kanya sa lupa at iniatas na ang destinasyon nila ay sa lupa, hindi sa langit. Maliban do’n, matagal nang sinabi sa atin ng Diyos na itatatag Niya ang kaharian Niya sa lupa. Maniniirahan siya sa lupa kasama nating mga tao at ang mga kaharian ng lupa ay dapat maging kahariang pinamamahalaan ni Kristo. Samakatuwid, sa lupa itatag ang kaharian ng Diyos sa huli, hindi sa langit. Maraming tao ang laging naghahangad na maiakyat sa langit. Yon ang sarili nilang pagkaintindi at imahinasyon, ang sarili nilang kathang hangarin. Hindi ‘yon alinsunod sa katotohanan o sa katotohanan ng gawain ng Diyos.

mula sa iskrip ng pelikulang Paggising mula sa Panaginip

Ang Kalungkutan ng mga Iglesia | Hindi gaanong malinaw sa amin kung bakit napakapanglaw ng lahat ng relihiyon. Ano ang tunay na dahilan nito?

Ang Kalungkutan ng mga Iglesia | Tanong 3: Sa ngayon, laganap ang mapapanglaw na simbahan sa lahat ng relihiyon, pero hindi pa namin lubos na nauunawaan ang pangunahing dahilan. Kaya nga masigasig naming binabasa ang Lumang Tipan at pinagtutuunan namin kung paano humantong sa kapanglawang iyon sa relihiyon ang mga ikinilos ng mga punong saserdote, eskriba at Fariseong Judio noong mga huling araw ng Kapanahunan ng Kautusan. Bagama’t may natuklasan na ang ilang problema, hindi naging malinaw ang kabuuan nito. Nagpunta na rin kami sa mga simbahan sa maraming iba’t ibang lugar at mula sa iba’t ibang sekta, pero hindi pa namin nakikita ang gawain ng Banal na Espiritu. Hindi gaanong malinaw sa amin kung bakit napakapanglaw ng lahat ng relihiyon. Ano ang tunay na dahilan nito?

Sagot: Ngayon, laganap ang kapanglawan sa lahat ng relihiyon, wala roon ang gawain ng Banal na Espiritu, at nanlamig na ang pananampalataya at pagmamahal ng maraming tao—tanggap na ang katotohanang ito. Anuman ang eksaktong pangunahing dahilan ng kapanglawan ng lahat ng relihiyon ay isang tanong na kailangang maunawaan nating lahat nang lubusan. Gunitain muna natin sandali kung bakit naging mapanglaw ang templo sa mga huling araw ng Kapanahunan ng Kautusan, at saka natin mauunawaan nang lubusan ang dahilan ng kapanglawan ng mga relihiyon sa mga huling araw. Sa mga huling araw ng Kapanahunan ng Kautusan, hindi sinunod ng mga pinunong Judio ang mga utos ng Diyos, tinahak nila ang sarili nilang landas at kinalaban ang Diyos; ito ang pangunahing dahilan na tuwirang nagresulta sa kapanglawan ng templo.

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Tanong 4: Ang mga sinabi niyo ang paghahangad natin sa pagbabalik ng Panginoon at sa pagdadala sa ‘tin sa alapaap ay nagmula lang talaga sa pagkaintindi at imahinasyon ng tao. Seryosong naipagkanulo na natin ang mga salita ng Panginoon. Dahil do’n, pa’no tayo ngayon maghihintay sa pagbabalik ng Panginoon at sa pagdadala sa atin sa alapaap? Pwede mo ba ‘yong ipaliwanag pa nang mas detalyado?

Sagot: Ang pag-asam ng mga santo na madala sa alapaap ay base sa sariling mga salita ng Panginoong Jesus. “Ako’y paroroon upang ipaghanda ko kayo ng dakong kalalagyan. At kung ako’y pumaroon at kayo’y maipaghanda ng kalalagyan, ay muling paririto ako, at kayo’y tatanggapin ko sa aking sarili; upang kung saan ako naroroon, kayo naman ay dumoon” (Juan 14:2-3). Iniinterpreta natin ang mga salita ng Panginoong Jesus ayon sa mga sarili nating pagkaintindi at imahinasyon. Iniisip nating dahil umakyat sa langit ang Panginoong Jesus gamit ang alapaap, ang lugar na inihanda ng Panginoon para sa sangkatauhan ay marahil nasa langit. Samakatuwid, hinihintay natin na magbalik ang Panginoong Jesus at iakyat tayo sa langit. Bukod pa ro’n, partikular nating iginagalang ang mga salita ni Pablo: “Kung magkagayon, tayong nangabubuhay, na nangatitira, ay aagawing kasama nila sa mga alapaap, upang salubungin ang Panginoon sa hangin: at sa ganito’y sasa Panginoon tayo magpakailan man” (1 Tesalonica 4:17). Samakatuwid, nagsimula tayong umasa na iaakyat tayo sa langit ng Panginoon sa Kanyang pagbabalik. Iba-iba ang pagkakaintindi ng iba’t ibang tao tungkol sa pagdadala sa alapaap. Iniisip ng karamihan sa mga tao na pagdating ng Panginoon, iaakyat Niya sa langit ang mga santo para makita Siya. Inasam natin ang ganitong uri ng pagdadala sa alapaap sa loob ng maraming taon. Bueno, ano ba talaga ang pagdadala sa alapaap? Hindi pa malinaw sa karamihan sa mga tao ang tungkol do’n. Ang hiwaga ng pagdadala sa alapaap sa mga santo ay nabunyag lang nang dumating ang Makapangyarihang Diyos.

Ang Kalungkutan ng mga Iglesia | Tanong 1: Ang pangako ng Panginoon ay darating Siyang muli upang dalhin tayo sa kaharian ng langit, pero nagpapatotoo ka na nagkatawang-tao na ang Panginoon para gawin ang paghatol sa mga huling araw. Malinaw ang mga propesiya ng Biblia na ang Panginoon ay bababa nang may kapangyarihan at malaking kaluwalhatian sa mga ulap. Medyo kaiba ito sa pinatotohanan mo, na ang Panginoon ay nagkatawang-tao na at lihim na bumaba sa mga tao.

Sagot: Sinasabi mo na nangako ang Panginoon sa tao na Siya ay muling darating upang dalhin ang tao sa kaharian ng langit, sigurado ito, dahil matapat ang Panginoon, tutuparin Niya ang Kanyang mga pangako. Pero kailangan muna nating linawin na ang muling pagdating ng Panginoon sa pamamagitan ng pagkakatawang-tao sa mga huling araw para sa gawain ng paghatol ay may direktang kaugnayan sa kung paano tayo dadalhin sa kaharian ng langit. Kung pag-aaralan nating mabuti ang Biblia, hindi mahirap hanapin ang katibayan nito. Sa ilang talata mula sa Biblia, malinaw na nakapropesiya na ang ikalawang pagdating ng Diyos ay ang pagkakatawang-tao. Halimbawa: “Kayo rin naman ay mangagsihanda: sapagka’t sa oras na hindi ninyo iniisip, ang Anak ng tao ay darating” (Lucas 12:40). “Sapagka’t gaya ng kidlat, na pagkislap buhat sa isang panig ng silong ng langit, ay nagliliwanag hanggang sa kabilang panig ng silong ng langit; gayon din naman ang Anak ng tao sa kaniyang kaarawan. Datapuwa’t kailangan muna siyang magbata ng maraming bagay at itakuwil ng lahing ito” (Lucas 17:24-25). Lahat ng mga propesiyang ito ay tungkol sa “Anak ng tao” o “dumarating ang Anak ng tao.” Ang katagang “ang Anak ng tao” ay tumutukoy sa Isang isinilang sa tao at may normal na pagkatao. Kaya’t ang Espiritu ay hindi maaaring tawaging Anak ng tao. Halimbawa, dahil ang Diyos na Jehova ay Espiritu, hindi Siya matatawag na “ang Anak ng tao.” Ang ilang tao ay nakakita ng mga anghel, ang mga anghel ay espirituwal na nilalang din, kaya hindi sila matatawag na Anak ng tao. Lahat ng may anyo ng tao ngunit binubuo ng mga espirituwal na katawan ay hindi matatawag na “ang Anak ng tao.” Ang nagkatawang-tao na Panginoong Jesus ay tinawag na “ang Anak ng tao” at “Cristo” dahil Siya ang nagkatawang-taong Espiritu ng Diyos at sa gayon ay naging karaniwan at normal na tao, nabubuhay na kapiling ang ibang mga tao. Kaya’t nang sinabi ng Panginoong Jesus na “ang Anak ng tao” at “dumarating ang Anak ng tao,” tinutukoy Niya ang pagdating ng Diyos na magkakatawang-tao sa mga huling araw. Lalo na nang sinabi Niyang, “kailangan muna Siyang magdusa ng maraming bagay, at tanggihan ng salinlahing ito.” patunay lamang ito na kapag muling dumating ang Panginoon, Siya ay darating sa pagkakatawang-tao. Kung hindi Siya dumating sa laman at sa halip ay bilang espirituwal na katawan, tiyak na wala Siyang daranasing anumang pagdurusa at tiyak na hindi tatanggihan ng henerasyong ito, walang duda iyan. Kaya, ang pagbabalik ng Panginoong Jesus ay tiyak na sa anyo ng pagkakatawang-tao at dumarating para gawin ang paghatol sa mga huling araw.

Nagtatanong ang maraming tao: ‘Di ba nangako ang Panginoon na Siya ay muling darating upang dalhin tayo sa kaharian ng langit? Sa pagdating Niya, bakit kailangan pa rin Niyang gawin ang paghatol na nagsisimula sa bahay ng Diyos? Katunayan, ginagawa ng Panginoon ang paghatol upang buuin ang mga mananagumpay, ibig sabihin, upang dalhin ang mga banal. Kung titingnan natin, maraming katibayan sa Biblia na magpapaliwanag kung bakit sa pagdating ng Panginoon sa mga huling araw ay kailangan Niyang gawin ang paghatol. Ang propesiyang ito na muling darating ang Diyos sa mga huling araw para gawin ang paghatol ay mas maraming beses lumitaw sa Biblia, mga mahigit 200 beses, at maraming banal na kasulatan na nagpopropesiya sa pagkakatawang-tao ng Diyos na ginagawa ang paghatol. Halimbawa, “At siya’y hahatol sa gitna ng mga bansa, at sasaway sa maraming tao” (Isaias 2:4). “Sa harap ng Panginoon, sapagka’t siya’y dumarating upang hatulan ang lupa: kaniyang hahatulan ng katuwiran ang sanglibutan, at ng karapatan ang mga bayan” (Awit 98:9). “Sinasabi niya ng malakas na tinig, Matakot kayo sa Dios, at magbigay kaluwalhatian sa kaniya; sapagka’t dumating ang panahon ng kaniyang paghatol” (Pahayag 14:7). “Sapagka’t siya’y nagtakda ng isang araw na kaniyang ipaghuhukom sa sanglibutan ayon sa katuwiran sa pamamagitan ng lalaking kaniyang itinalaga” (Mga Gawa 17:31). “At binigyan niya siya ng kapamahalaang makahatol, sapagka’t siya’y Anak ng tao” (Juan 5:27). “Sapagka’t ang Ama’y hindi humahatol sa kanino mang tao, kundi ipinagkaloob niya sa Anak ang buong paghatol…” (Juan 5:22). “Ang nagtatakuwil sa akin, at hindi tumatanggap sa aking mga pananalita, ay mayroong isang hahatol sa kaniya: ang salitang aking sinalita, ay siyang sa kaniya’y hahatol sa huling araw” (Juan 12:48). Sa mga Liham ni Pedro, mayroon din tayong “Sapagka’t dumating na ang panahon ng pasimula ng paghuhukom sa bahay ng Dios” (1 Pedro 4:17). At marami pang iba. Malinaw na ipinapakita sa atin ng mga banal na kasulatan na ang pagkakatawang-tao ng Diyos ay tiyak na darating sa mga huling araw para sa gawain ng paghatol.

Ang pagkakatawang-tao ng Diyos sa mga huling araw ay naisasagawa sa pagpapahayag ng Kanyang salita upang hatulan, dalisayin at iligtas ang sangkatauhan. Lahat ng makaririnig sa tinig ng nagbalik na Panginoong Jesus at hinahanap at tinatanggap Siya ay mga matalinong dalaga na makakasama Niya sa piging ng kasal. Katuparan ito ng propesiya ng Panginoong Jesus: “Datapuwa’t pagkahating gabi ay may sumigaw, Narito, ang kasintahang lalake! Magsilabas kayo upang salubungin siya” (Mateo 25:6). Naririnig ng matatalinong dalaga ang tinig ng Panginoon at lumalapit para batiin Siya; ang susunod na alam nila, dinadala sila ng Panginoon sa harapan ng luklukan upang makita Siya nang harap-harapan. Tinatanggap nila ang paghatol, pagdadalisay, at pagperpekto ng Diyos sa mga huling araw at sa huli, sa paghatol gamit ang mga salita ng Diyos, ang kanilang tiwaling disposisyon ay dinadalisay at ginagawang perpekto upang maging mga mananagumpay. Gaya ng nakikita mo, kung nais nating makamit ang ipinangako ng Panginoon, kailangan muna tayong humarap kay Cristo ng mga huling araw, ang Makapangyarihang Diyos, tanggapin at danasin ang paghatol at pagkastigo ng Diyos sa mga huling araw, upang magawang dalisay at perpekto ng Diyos. Kung hindi, tayo ay hindi kwalipikadong dalhin sa kaharian ng langit. Basahin natin ang ilang talata ng salita ng Makapangyarihang Diyos. Sinasabi ng Makapangyarihang Diyos, “Ang alam mo lang ay bababa si Jesus sa huling mga araw, ngunit paano Siya bababa? Ang makasalanang tulad mo, na Kanyang tinubos, at hindi nabago, at hindi ginawang perpekto ng Diyos, susundin mo ba kung ano ang nais ng Diyos? Para sa iyo, ikaw na siyang nananahan pa rin sa iyong dating sarili, totoo na ikaw ay iniligtas ni Jesus, at ikaw ay hindi kabilang sa mga makasalanan dahil sa kaligtasan ng Diyos, ngunit hindi ito nagpapatunay na ikaw ay hindi makasalanan, at hindi marumi. Paano ka nagiging banal kung hindi ka pa nababago? Sa iyong kalooban, ikaw ay puno ng karumihan, kasakiman at kasamaan, ngunit ninanais mo pa rin na bumaba kasama ni Jesus—ganoon ka kaya dapat kapalad! Nakalimutan mo ang isang hakbang sa iyong paniniwala sa Diyos: Ikaw ay tinubos lang, ngunit hindi nabago. Upang ikaw ay makasunod sa ninanais ng Diyos, ang Diyos Mismo ang kailangang bumago at luminis sa iyo; kung ikaw ay tinubos lang, hindi ka magkakaroon ng kakayahang magtamo ng kabanalan. Sa paraang ito hindi ka magiging karapat-dapat na makibahagi sa mga biyaya ng Diyos, dahil nakalimutan mo ang isang hakbang sa gawain ng Diyos na pamamahala sa tao, na isang mahalagang hakbang sa pagbabago at pag-perpekto. Kaya ikaw, na isang makasalanang tinubos, ay walang kakayahang matamo ang pamana ng Diyos” (“Hinggil sa mga Pangalan at Pagkakakilanlan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). “Si Cristo ng mga huling araw ay naghahatid ng buhay, at naghahatid ng nananatili at magpakailanmang daan ng katotohanan. Ang katotohanang ito ay ang landas na sa pamamagitan nito ay makakamit ng tao ang buhay, at ang tanging landas sa pamamagitan niyao’y makikilala ng tao ang Diyos at upang masangayunan ng Diyos. Kung hindi mo hahanapin ang daan ng buhay na ibinigay ni Cristo ng mga huling araw, sa gayon, ikaw ay hindi kailanman makakakuha ng pagsang-ayon ni Jesus, at hindi kailanman magiging karapat-dapat pumasok sa pintuan ng kaharian ng langit, sapagkat ikaw ay kapwa sunud-sunuran at bilanggo ng kasaysayan” (“Tanging si Cristo ng mga Huling Araw ang Makapagbibigay sa Tao ng Daan ng Buhay na Walang Hanggan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). “Silang mga nagnanais na makamtan ang buhay nang hindi umaasa sa katotohanan na sinambit ni Cristo ay ang mga pinaka-hibang na tao sa mundo, at silang mga hindi tumatanggap ng daan ng buhay na inihatid ni Cristo ay mga ligaw sa guniguni. At sa gayon sinasabi ko na ang mga tao na hindi tatanggap kay Cristo ng mga huling araw ay magpakailanmang kamumuhian ng Diyos. Si Cristo ay ang daanan ng tao patungo sa kaharian sa mga huling araw, na walang sinuman ang makakalampas. Walang sinuman ang gagawing perpekto ng Diyos kundi sa pamamagitan ni Cristo lang” (“Tanging si Cristo ng mga Huling Araw ang Makapagbibigay sa Tao ng Daan ng Buhay na Walang Hanggan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Itinuturo na ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos ang daan papunta sa kaharian ng langit. Si Cristo ng mga huling araw ang pintuan para pumasok sa kaharian ng langit. Kung hindi nararanasan ng tao ang gawain ng paghatol ni Cristo sa mga huling araw, hindi siya magagawang dalisay at perpekto, at hindi kailanman makakapasok sa kaharian ng Diyos. Ito ang awtoridad na ipinakita ng Diyos na nagkatawang-tao. Pinatutunayan nito na sa ikalawang pagdating ng Panginoon, Siya ay tiyak na magkakatawang-tao upang gawin ang paghatol sa mga huling araw. Marami nang nagawa ang Diyos dito. Kung mayroon pang mga naniniwala na sila ay madadala sa kaharian ng langit nang hindi nararanasan ang gawain ng Diyos sa mga huling araw, ito ay sintomas ng kanilang mga paniwala at ilusyon, hindi ito kailanman mangyayari.

Kung talagang dumating ang Panginoon bilang pagkakatawang-tao, paanong maraming talata ng Biblia ang nagsasabing darating Siya sa mga ulap upang makita ng lahat? Paano ninyo ito ipapaliwanag? Sa Biblia ay may ilang propesiya na nagsasaad na ang Panginoon ay darating sa mga alapaap taglay ang Kanyang kapangyarihan at malaking kaluwalhatian. Totoo ito. Pero, mas marami pang mga talata sa Biblia na nagpopropesiya na ang Panginoon ay darating nang palihim. Halimbawa: “Ako’y pumaparitong gaya ng magnanakaw” (Pahayag 16:15). “…sapagka’t paririto ang Anak ng tao sa oras na hindi ninyo iniisip” (Mateo 24:44). “Nguni’t tungkol sa araw at oras na yaon walang makakaalam, kahit ang mga anghel sa langit, kahit ang Anak, kundi ang Ama lamang” (Mateo 24:36). Gaya ng nakikita mo, may dalawang paraan ng pagbabalik ng Panginoon: ang isa ay lantaran, ang isa naman ay sa lihim. Ang gawain ng paghatol ng Makapangyarihang Diyos na nagkatawang-tao sa mga huling araw, na pinatotohanan natin ngayon, ay ang gawain lamang ng Panginoon na darating nang lihim. Dahil ang pagkakatawang-tao ng Diyos ay dumating sa mga tao sa uri ng isang normal, karaniwang tao, sa tao, Siya ay dumarating nang lihim, walang makapagsasabi na Siya ang Diyos, walang nakakaalam sa Kanyang tunay na pagkakilanlan. Tanging kapag nagsimula ang Anak ng tao na gumawa at magsalita makikilala ng mga tao ang Kanyang tinig. Ang mga bigong makilala ang Kanyang tinig ay tiyak na tatratuhin Siya bilang karaniwang tao, ikinakaila at tinatanggihan Siya. Tulad nang nagkatawang-tao ang Panginoong Jesus upang gawin ang Kanyang gawain, Siya ay tila isang karaniwan at normal na tao sa panlabas na anyo, kaya karamihan sa mga tao ay itinatwa, kinalaban at kinondena Siya, samantalang ang ilan, sa pamamagitan ng salita at gawain ng Panginoong Jesus, ay nakilala Siya bilang ang nagkatawang-taong Cristo, ang pagpapakita ng Diyos. Ngayon ang yugto kung saan dumarating ang Makapangyarihang Diyos sa lihim para gawin ang Kanyang gawain at iligtas ang sangkatauhan. Kasalukuyan Niyang ipinapahayag ang Kanyang salita para hatulan, dalisayin, at gawing perpekto ang sangkatauhan. Sa puntong ito, tiyak na hindi makikita ng tao ang Panginoon na nagpapakita sa ibabaw ng mga ulap. Tanging pagkatapos mabuo ang isang grupo ng mga mananagumpay at ang gawain ng pagkakatawang-tao ng Diyos at lihim na pagbaba sa mga tao ay nakumpleto, kung kailan ang mga kalamidad ay dadalaw sa lupa at parurusahan ng Diyos ang masasama habang ginagantimpalaan ang mabuti, na hayagang nagpapakita sa lahat ng mga bansa ng daigdig. Sa panahong ito, ang mga propesiya ng hayagang pagbaba ng Panginoon sa lupa ay matutupad, tulad ng sinasabi sa Biblia: “At kung magkagayo’y lilitaw ang tanda ng Anak ng tao sa langit: at kung magkagayo’y magsisitaghoy ang lahat ng mga angkan sa lupa, at mangakikita nila ang Anak ng tao na napaparitong sumasa mga alapaap ng langit na may kapangyarihan at dakilang kaluwalhatian” (Mateo 24:30). “Narito, siya’y pumaparitong nasasa mga alapaap; at makikita siya ng bawa’t mata, at ng nangagsiulos sa kaniya: at ang lahat ng mga angkan sa lupa ay magsisitaghoy dahil sa kaniya” (Pahayag 1:7). Kapag nakikita ng tao ang pagpapakita ng Panginoon sa lahat ng sangkatauhan sa ibabaw ng mga ulap, sa teoriya sila ay labis na magagalak, pero sinasabi dito na “kung magkagayo’y magsisitaghoy ang lahat ng mga angkan sa lupa.” Bakit ganito? Ito ay dahil sa kapag nagpakita na nang hayagan ang Diyos, ang gawain ng pagliligtas ng pagkakatawang-tao ng Diyos sa Kanyang lihim na pagbaba sa mga tao ay magiging kumpleto na at nasimulan na ng Diyos ang Kanyang gawain ng paggantimpala sa mabuti at pagpaparusa sa masama. Sa panahong ito, lahat ng tumanggi sa lihim na gawain ng Diyos ay wala nang pagkakataong maligtas. Ang mga tumusok sa Kanya, ibig sabihin, ang mga kumalaban at nagkondena kay Cristo ng mga huling araw, na Makapangyarihang Diyos, paanong hindi nila babayuhin ang kanilang dibdib sa kalungkutan, pagtangis at pagtatagisin ang kanilang mga ngipin, nalalaman na ang Taong kinalaban at kinondena nila ay ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus? Kaya ganoong lilitaw ang eksena ng “magkagayo’y magsisitaghoy ang lahat ng mga angkan sa lupa.” Basahin natin ang isa pang talata ng salita ng Makapangyarihang Diyos.

Sinasabi ng Makapangyarihang Diyos, “Maaaring walang pakialam ang maraming tao sa sinasabi Ko, ngunit nais Ko pa ring sabihin sa bawat tinatawag na banal na sumusunod kay Jesus na, kapag nakita ng sarili ninyong mga mata si Jesus na bumababa mula sa langit sa ibabaw ng puting ulap, ito ang magiging pagpapakita sa publiko ng Araw ng pagkamatuwid. Marahil ay magiging panahon iyan ng katuwaan sa iyo, subalit dapat mong malaman na ang oras na nasaksihan mong bumaba si Jesus mula sa langit ang iyon ring oras ng pagbaba mo sa impiyerno para parusahan. Ibabadya nito ang pagtatapos ng plano sa pamamahala ng Diyos, at mangyayari kapag ginantimpalaan ng Diyos ang mabubuti at pinarusahan ang masasama. Sapagkat nagwakas na ang paghatol ng Diyos bago pa makakita ng mga palatandaan ang tao, kapag pagpapahayag lamang ng katotohanan ang naroon. Yaong mga tumatanggap sa katotohanan at hindi naghahanap ng mga palatandaan, at sa gayo’y napadalisay na, ay nakabalik na sa luklukan ng Diyos at nakapasok na sa yakap ng Maylalang. Yaon lamang mga nagpupumilit sa paniniwala na ‘Ang Jesus na hindi nakasakay sa puting ulap ay isang huwad na Cristo’ ang sasailalim sa walang-katapusang kaparusahan, sapagkat naniniwala lamang sila sa Jesus na nagpapakita ng mga palatandaan, ngunit hindi kinikilala ang Jesus na nagpapahayag ng malupit na paghatol at pinapakawalan ang tunay na daan ng buhay. Kaya maaari lamang na harapin sila ni Jesus kapag hayagan Siyang bumalik nang nasa ibabaw ng puting ulap. … Ang pagbalik ni Jesus ay isang dakilang kaligtasan para sa mga tao na kayang tanggapin ang katotohanan, ngunit para sa mga tao na hindi kayang tanggapin ang katotohanan, ito’y tanda ng paghuhusga. Dapat ninyong piliin ang sarili ninyong landas, at hindi ninyo dapat lapastanganin ang Banal na Espiritu at itakwil ang katotohanan. Hindi kayo dapat maging isang mangmang at mayabang na tao, kundi isang taong sumusunod sa patnubay ng Banal na Espiritu at nananabik at naghahanap sa katotohanan; sa ganitong paraan lamang kayo makikinabang” (“Mamamasdan Mo ang Espirituwal na Katawan ni Jesus Kapag Napanibago Na ng Diyos ang Langit at Lupa” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

Mula sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos natanto natin na ang gawain ng pagkakatawang-tao ng Diyos sa mga huling araw sa Kanyang lihim na pagbaba sa mga tao ay mahalagang yugto ng gawain ng pagperpekto ng Diyos sa tao. Sa anim na libong taon ng plano ng pamamahala ng Diyos, ang gawaing ito ay kumakatawan sa pambihirang pagkakataon para gawing perpekto ng Diyos ang tao. Lahat ng mga tumatanggap sa lihim na gawain ng Diyos at ginagawang perpekto ay tumanggap ng espesyal na biyaya ng Diyos at sila ang pinaka-pinagpala. Kung hindi natin pahahalagahan ang pambihirang pagkakataong ito at palalampasin ang gawain ng Diyos na paggawa ng mga mananagumpay, tayo ay mananaghoy lamang at pagtatagisin ang ating mga ngipin, labis na manghihinayang.

mula sa iskrip ng pelikulang Ang Hiwaga ng Kabanalan

2. Bakit Tinatawag ang Diyos sa Iba’t-ibang Pangalan sa Iba’t-ibang Kapanahunan?

2. Bakit Tinatawag ang Diyos sa Iba’t-ibang Pangalan sa Iba’t-ibang Kapanahunan?

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

    Sa bawat kapanahunan, gumagawa ang Diyos ng bagong gawain at tinatawag ng bagong pangalan; paano Siya makakagawa ng parehong gawain sa iba’t ibang kapanahunan? Paano Siya makakakapit sa luma? Ang pangalan ni Jesus ay kinuha para sa kapakanan ng gawain ng pagtubos, kaya tatawagin pa rin ba Siya sa parehong pangalan kapag bumalik Siya sa mga huling araw? Gagawin pa rin ba Niya ang gawain ng pagtubos? Bakit si Jehova at si Jesus ay iisa, gayunman tinatawag Sila sa magkaibang mga pangalan sa magkaibang mga kapanahunan? Hindi ba sa dahilang ang mga kapanahunan ng Kanilang gawain ay magkaiba? Maaari bang kumatawan ang iisang pangalan sa Diyos sa Kanyang kabuuan? Kung kaya nga, dapat tawagin ang Diyos sa ibang pangalan sa ibang kapanahunan, at dapat gamitin ang pangalan para baguhin ang kapanahunan at katawanin ang kapanahunan. Dahil walang isang pangalan ang maaaring ganap na kumatawan sa Diyos Mismo, at bawat pangalan ay maaari lamang kumatawan sa makalupang aspeto ng disposisyon ng Diyos sa ibinigay na kapanahunan; ang tanging kailangang gawin nito ay kumatawan sa Kanyang gawain. Kung gayon, maaaring pumili ang Diyos ng kahit anong pangalan na bumabagay sa Kanyang disposisyon upang kumatawan sa buong kapanahunan.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    “Jehova” ang pangalan na kinuha Ko sa panahon ng Aking gawain sa Israel, at ito ay nangangahulugan na ang Diyos ng mga Israelita (ang piniling bayan ng Diyos) na maaring naaawa sa tao, sinusumpa ang tao, at gumagabay sa buhay ng tao. Nangangahulugan ito na ang Diyos na nag-aangkin ng dakilang kapangyarihan at puspos ng karunungan. … Na ang ibig sabihin, tanging si Jehova ang Diyos ng piniling bayan ng Israel, ang Diyos ni Abraham, ang Diyos ni Isaac, ang Diyos ni Jacob, ang Diyos ni Moises, at ang Diyos ng lahat ng tao ng Israel. At sa gayon sa kasalukuyang panahon, lahat ng mga Israelita maliban sa tribo ni Juda ay sumasamba kay Jehova. Nag-aalay sila sa Kanya ng mga hain sa altar, at naglilingkod sa Kanya na suot ang mga mahahabang damit ng mga pari sa templo. Ang inaasahan nila ay ang pagpapakitang muli ni Jehova. … Ang pangalang Jehova ay isang tanging pangalan para sa mga tao sa Israel na namuhay sa ilalim ng kautusan. Sa bawat kapanahunan at bawat yugto ng gawain, ang Aking pangalan ay hindi walang basehan, subalit pinanghahawakan ang kinakatawang kabuluhan: Bawat pangalan ay kumakatawan sa isang kapanahunan. Ang “Jehova” ay kumakatawan sa Kapanahunan ng Kautusan, at ito ay pamitagan para sa Diyos na sinasamba ng bayan ng Israel.

mula sa “Ang Tagapagligtas ay Nakabalik na sa Ibabaw ng ‘Puting Ulap’” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Sa Kapanahunan ng Kautusan, ang gawain ng paggabay sa sangkatauhan ay ginawa sa ilalim ng pangalan ni Jehova, at ang unang yugto ng gawain ay pinasimulan sa mundo. Sa yugtong ito, ang gawain ay binuo ng pagtatayo ng templo at altar, at gamit ang kautusan upang gabayan ang mga Israelita at gumawa sa piling nila. Sa pamamagitan ng paggabay sa mga Israelita, inilunsad Niya ang saligan para sa Kanyang gawain sa mundo. Mula sa saligang ito, pinalawak Niya ang Kanyang gawain nang lampas sa Israel, na ang ibig sabihin, simula sa Israel, pinalawak Niya ang Kanyang gawain palabas, upang ang sumunod na mga henerasyon ay unti-unting nalaman na si Jehova ang Diyos, at si Jehova ang lumikha ng mga langit at lupa at lahat ng mga bagay, at si Jehova ang gumawa ng lahat ng mga nilalang. Ikinalat Niya ang Kanyang gawain sa mga Israelita palabas nang lampas nila. Ang lupain ng Israel ay ang unang banal na lugar ng gawain ni Jehova sa mundo, at dito sa lupain ng Israel na ang Diyos ay unang pumunta para gumawa sa mundo. Iyan ang gawain sa Kapanahunan ng Kautusan.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Ang Kapanahunan ng Biyaya ay nagsimula sa pangalan ni Jesus. Nang nagsimula si Jesus na gampanan ang Kanyang ministeryo, ang Banal na Espiritu ay nagsimulang magpatotoo sa pangalan ni Jesus, at ang pangalang Jehova ay hindi na muling binigkas pa; sa halip, ang Banal na Espiritu ay nagsagawa ng bagong gawain na pangunahing sa ilalim ng pangalan ni Jesus. Ang patotoo ng yaong naniwala sa Kanya ay isinagawa para kay Jesu-Cristo, at ang gawaing kanilang ginawa ay para rin kay Jesu-Cristo. Ang konklusyon ng Kapanahunan ng Kautusan ng Lumang Tipan ay nangahulugang natapos na ang gawain na isinagawa pangunahin sa ilalim ng pangalan ni Jehova. Mula ngayon, ang pangalan ng Diyos ay hindi na Jehova; sa halip Siya ay tinawag na Jesus, at mula rito ay sinimulan ng Banal na Espiritu ang gawain na pangunahing sa ilalim ng pangalan ni Jesus.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Si “Jesus” ay si Emmanuel, at ito’y nangangahulugang ang alay dahil sa kasalanan na puspos ng pagmamahal, puspos ng habag, at tumutubos sa tao. Ginawa Niya ang gawain sa Kapanahunan ng Biyaya, at kinakatawan ang Kapanahunan ng Biyaya, at maaari lamang kumatawan sa isang bahagi ng plano sa pamamahala. … Tanging si Jesus ang Manunubos ng sangkatauhan. Siya ang alay sa kasalanan na tumubos sa sangkatauhan mula sa kasalanan. Na ang ibig sabihin, ang pangalan ni Jesus ay nanggaling sa Kapanahunan ng Biyaya, at umiral dahil sa gawain ng pagtubos sa Kapanahunan ng Biyaya. Ang pangalan ni Jesus ay umiral upang hayaan ang mga tao sa Kapanahunan ng Biyaya upang muling isilang at maligtas, at isang tanging pangalan para sa pagtubos ng buong sangkatauhan. At sa gayon ang pangalan ni Jesus ay kumakatawan sa gawain ng pagtubos, at nagpapahiwatig ng Kapanahunan ng Biyaya. … Ang “Jesus” ang kumakatawan sa Kapanahunan ng Biyaya, at ito ang pangalan ng Diyos sa lahat ng tao na natubos sa Kapanahunan ng Biyaya.

mula sa “Ang Tagapagligtas ay Nakabalik na sa Ibabaw ng ‘Puting Ulap’” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Sa Kapanahunan ng Biyaya, ang pangalan ng Diyos ay Jesus, na ibig sabihin, ang Diyos ay ang Diyos na nagligtas sa tao, at Siya ay mahabagin at mapagmahal na Diyos. Ang Diyos ay kapiling ng tao. Sinamahan ng Kanyang pag-ibig, ng Kanyang habag, at ng Kanyang pagliligtas ang bawat tao. Sa pamamagitan lamang ng pagtanggap sa pangalan ni Jesus at ng Kanyang presensiya na ang tao ay maaaring magtamo ng kapayapaan at kagalakan, tumanggap ng Kanyang pagpapala, ng Kanyang malawak at maraming biyaya, at ng Kanyang pagliligtas. Sa pamamagitan ng pagkakapako sa krus ni Jesus, ang lahat yaong sumunod sa Kanya ay tumanggap ng kaligtasan at napatawad sa kanilang mga kasalanan.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Kapag ang panghuling kapanahunan—ang kapanahunan ng mga huling araw—ay dumating, ang Aking pangalan ay magbabagong muli. Hindi na Ako tatawaging Jehova, o Jesus, higit na hindi Mesias, ngunit tatawaging ang Makapangyarihang Diyos Mismo, at sa ilalim ng pangalang ito, dadalhin Ko ang buong kapanahunan sa isang katapusan. Minsan na Akong kinilala bilang Jehova. Ako rin ay tinawag na ang Mesias, at minsan na Akong tinawag ng mga tao na Jesus na Tagapagligtas sapagkat minahal at iginalang nila Ako. Subalit ngayon hindi na Ako ang Jehova o Jesus na nakilala ng mga tao sa nakalipas na mga panahon—Ako ang Diyos na bumalik sa mga huling araw, ang Diyos na magdadala sa kapanahunan sa isang katapusan. Ako ang Diyos Mismo na bumabangon mula sa mga dulo ng mundo, puno sa Aking buong disposisyon, at puspos ng awtoridad, karangalan at kaluwalhatian. Kailanman ay hindi nakibahagi sa Akin ang mga tao, kailanman hindi Ako nakilala, at palaging walang-alam sa Aking disposisyon. Mula sa pagkalikha ng mundo hanggang ngayon, wala ni isang tao ang nakakita sa Akin. Ito ang Diyos na nagpapakita sa tao sa mga huling araw ngunit nakatago sa mga tao. Siya ay nakikipamuhay kasama ng tao, tunay at totoo, tulad ng isang nag-aapoy na araw at nagniningas na apoy, puspos ng kapangyarihan at nag-uumapaw sa awtoridad. Walang isang tao o bagay na hindi mahahatulan ng Aking mga salita, at walang isang tao o bagay ang hindi padadalisayin sa pamamagitan ng pagliliyab ng apoy. Sa huli, ang lahat ng mga bansa ay pagpapalain dahil sa Aking mga salita, at madudurog din ng pira-piraso dahil sa Aking mga salita. Sa ganitong paraan, lahat ng mga tao sa panahon ng mga huling araw ay makikita na Ako ang Tagapagligtas na bumalik, Ako ang Makapangyarihang Diyos na lumulupig sa lahat ng sangkatauhan, at para sa tao Ako ay ang minsan ng alay sa kasalanan, subalit sa mga huling araw Ako rin ay magiging mga ningas ng araw na susunog sa lahat ng bagay, gayundin ang Araw ng pagkamatuwid na magbubunyag sa lahat ng bagay. Ganoon ang Aking gawain sa mga huling araw. Kinuha Ko ang pangalang ito at nagmamay-ari Ako ng disposisyong ito upang makita ng lahat ng tao na Ako ay isang matuwid na Diyos, at Ako ay ang nagliliyab na araw, at ang nagniningas na apoy. Ito ay gayon upang ang lahat ay sambahin Ako, ang tanging tunay na Diyos, at sa gayon makita nila ang Aking tunay na mukha: Ako ay hindi lamang ang Diyos ng mga Israelita, at hindi rin Ako basta ang Manunubos—Ako ang Diyos ng lahat ng mga nilikha sa buong kalangitan at lupa at karagatan.

mula sa “Ang Tagapagligtas ay Nakabalik na sa Ibabaw ng ‘Puting Ulap’” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Sinasabi ng iba na ang pangalan ng Diyos ay hindi nagbabago, kaya’t bakit ang pangalan ni Jehova ay naging Jesus? Nahulaan na ang pagdating ng Mesias, kaya bakit dumating ang isang tao na may pangalang Jesus? Bakit nagbago ang pangalan ng Diyos? Hindi ba ang gayong gawain ay naipatupad na noong unang panahon? Hindi ba maaaring gumawa ang Diyos ngayon ng bagong gawain? Ang gawain ng kahapon ay maaaring mabago, at ang gawain ni Jesus ay maaaring sumunod mula doon kay Jehova. Hindi ba maaari na ang gawain ni Jesus ay masundan ng iba pang gawain? Kung ang pangalan ni Jehovah ay maaaring palitan ng Jesus, sa gayon hindi ba maaaring ang pangalan ni Jesus ay palitan din? Ito ay hindi karaniwan, at iniisip nga ng tao[a] dahil lamang sa kanilang kawalang muwang. Ang Diyos ay palaging magiging Diyos. Hindi alintana ang mga pagbabago sa Kanyang gawain at Kanyang pangalan, ang Kanyang disposisyon at karunungan ay mananatiling di-nagbabago magpakailanman. Kung ikaw ay naniniwala na ang Diyos ay maaari lamang tawagin sa pangalan ni Jesus, sa gayon kakaunti lamang ang iyong nalalaman. Lakas-loob mo bang igigiit na ang Jesus ay magpakailanmang pangalan ng Diyos, na ang Diyos ay magpakailanman at laging magpapatuloy sa pangalang Jesus, at ito ay hindi kailanman magbabago? Lakas-loob mo bang igigiit nang may katiyakan na ang pangalan ni Jesus yaong tumapos sa Kapanahunan ng Kautusan at tatapos din sa huling kapanahunan? Sino ang makapagsasabi na ang biyaya ni Jesus ay maaaring wakasan ang kapanahunan?

mula sa “Paano Makatatanggap ng mga Pahayag ng Diyos ang Taong Ipinakahulugan ang Diyos sa Kanyang Pagkaintindi?” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Kung ipinapalagay na ang gawain ng Diyos sa bawat kapanahunan ay palaging pareho, at palagi Siyang tinatawag sa parehong pangalan, paano Siya makikilala ng tao? Ang Diyos ay dapat tawaging Jehova, at bukod sa Diyos na tinawag na Jehova, sinumang tinawag ng anumang iba pang pangalan ay hindi Diyos. O kung hindi, ang Diyos ay maaari na si Jesus lamang, at bukod sa pangalan ni Jesus hindi Siya maaaring matawag ng anumang iba pang pangalan; bukod kay Jesus, si Jehova ay hindi Diyos, at ang Makapangyarihang Diyos ay hindi rin Diyos. Naniniwala ang tao na totoo na makapangyarihan ang Diyos, ngunit ang Diyos ay Diyos na kasama ng tao, at dapat Siyang tawaging Jesus, dahil ang Diyos ay kasama ng tao. Ang paggawa nito ay pagsunod sa doktrina, at pagkulong sa Diyos sa isang tiyak na saklaw. Kaya, sa bawat kapanahunan, ang gawaing ginagawa ng Diyos, ang pangalan kung saan tinatawag Siya, at ang wangis na Kanyang ginagamit—ang gawaing Kanyang ginagawa sa bawat yugto hanggang sa ngayon—hindi sumusunod ang mga ito sa iisang regulasyon, at hindi sumasailalim sa anumang mga limitasyon kung ano pa man. Siya si Jehova, ngunit Siya rin si Jesus, pati na rin ang Mesiyas, at Makapangyarihang Diyos. Ang Kanyang gawain ay maaaring magdaan sa unti-unting pag-iibang-anyo, na may kaukulang mga pagbabago sa Kanyang pangalan. Walang iisang pangalan ang maaaring ganap na kumakatawan sa Kanya, ngunit lahat ng mga pangalan na itinatawag sa Kanya ay nagagawang kumatawan sa Kanya, at ang gawain na Kanyang ginagawa sa bawat kapanahunan ay kumakatawan sa Kanyang disposisyon.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Sa bawat pagkakataong dumarating ang Diyos sa mundo, binabago Niya ang Kanyang pangalan, ang Kanyang kasarian, ang Kanyang wangis, at ang Kanyang gawain; Hindi Niya inuulit ang Kanyang gawain. Siya ang Diyos na palaging bago at hindi kailanman luma. Nang dumating Siya noon, tinawag Siyang Jesus; maaari pa rin bang tawagin Siyang Jesus sa pagkakataong ito kapag bumalik Siya? … Mayroon yaong mga nagsasabi na ang Diyos ay walang-pagbabago. Tama iyan, ngunit tumutukoy ito sa hindi pagbabago ng disposisyon ng Diyos at ng Kanyang diwa. Ang mga pagbabago sa Kanyang pangalan at gawain ay hindi nagpapatunay na nabago ang Kanyang diwa; sa ibang salita, ang Diyos ay palaging Diyos, at hindi ito kailanman magbabago. Kung sinasabi mo na ang gawain ng Diyos ay hindi nagbabago, makakaya ba Niyang matapos ang Kanyang anim-na-libong-taon na plano sa pamamahala? Alam mo lamang na ang Diyos ay hindi nagbabago magpakailanman, ngunit alam mo bang ang Diyos ay palaging bago at hindi kailanman luma?

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    At kaya, sa bawat isang pagdating, tinatawag ang Diyos sa isang pangalan, kumakatawan Siya sa isang kapanahunan, at binubuksan Niya ang isang bagong daan; at sa bawat isang bagong daan, gumagamit Siya ng isang bagong pangalan, na nagpapakita na ang Diyos ay palaging bago at hindi kailanman luma, at ang Kanyang gawain ay hindi kailanman humihinto na umunlad sa pasulong na direksiyon. Ang kasaysayan ay palaging kumikilos nang pasulong, at ang gawain ng Diyos ay palaging kumikilos nang pasulong. Para maabot ng Kanyang anim-na-libong-taon na plano sa pamamahala ang katapusan nito, dapat nanatiling umuunlad ito sa pasulong na direksyon. Sa bawat araw dapat Siyang gumawa ng bagong gawain, sa bawat taon dapat Siyang gumawa ng bagong gawain; Dapat Siyang magbukas ng mga bagong daan, dapat maglunsad ng mga bagong kapanahunan, magsimula ng bago at mas dakilang gawain, at kasama ng mga ito, magdala ng mga bagong pangalan at bagong gawain.

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

    Darating ang araw na ang Diyos ay hindi na tinatawag na Jehova, Jesus, o Mesiyas—Siya lamang ay magiging “ang Manlilikha.” Sa pagkakataong yaon, lahat ng mga pangalan na Kanyang nagamit sa mundo ay magwawakas, sa dahilang ang Kanyang gawain sa mundo ay magwawakas, pagkatapos nito ang Kanyang mga pangalan ay wala na. Kapag ang lahat ng bagay ay nasa ilalim ng pamamahala ng Manlilikha, ano pa ang kailangan Niya sa isang lubos na naaangkop ngunit hindi kumpletong pangalan? Naghahanap ka pa rin ba ng pangalan ng Diyos ngayon? Naglalakas-loob ka pa ba na sabihing ang Diyos ay tinatawag lamang na Jehova? Naglalakas-loob ka pa ba na sabihing ang Diyos ay maaari lamang matawag na Jesus? Kaya mo bang pasanin ang kasalanan na kalapastanganan laban sa Diyos?

mula sa “Ang Pananaw ng Gawain ng Diyos (3)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Tanong 2: Kababanggit lang ang tungkol sa ilang labag sa batas na gawain, kaya anong mga partikular na gawain ang ibig mong sabihin kapag sinasabi mong lumalala ang katampalasanan?

Tanong 2: Kababanggit lang ang tungkol sa ilang labag sa batas na gawain, kaya anong mga partikular na gawain ang ibig mong sabihin kapag sinasabi mong lumalala ang katampalasanan?

Sagot: Ang pangunahing ibig sabihin ng paglala ng katampalasanan ay ang pagsuway ng mga pinuno at pastor ng relihiyon, at mga elder sa kalooban ng Diyos at sa halip ay pagtahak sa sarili nilang daan. Hindi nila sinusunod ang mga utos ng Diyos, at binibigyan nila ng maling kahulugan ang Biblia para igapos, kontrolin, at linlangin ang mga tao, nilulunod sila sa teolohiya ng biblia, at inilalayo sila sa Diyos, ginagawa ang mga iglesia na mga lugar ng ritwal panrelihiyon, at itinuturing nila ang kanilang mga responsibilidad at tungkulin bilang paraan tungo sa katayuan at kita, na dahilan para gumawa ang marami ng mga mapagpaimbabaw na gawaing tumututol sa Diyos sa iglesia. Maraming tao ang nagbunyag sa kanilang mga sarili bilang mga hindi mananampalataya. Hinahanap nila ang mga makamundong kasiyahan, lumalayo sa daan ng Panginoon, at itinuturing pa ang mga salita ng Diyos bilang mga kuwentu-kuwento lang. Hindi talaga sila naniniwala na babalik muli ang Panginoong Jesus para magsalita at magsagawa ng gawain. Lalo na ang mga pinuno ng relihiyon na walang anumang paggalang sa Diyos sa kanilang mga puso, at lahat ng uri ng masasamang tao at hindi naniniwala na hindi nagmamahal sa katotohanan ay nailalantad. Lantaran silang gumagawa ng masasama, itinatanggi ang gawain ng Diyos ng mga huling araw, at tinatanggihan ang katotohanan. Ipinangangaral ng mga pastor at elder ng relihiyon na ito ang kaalaman at teolohiya ng biblia. Nagsisikap silang protektahan ang kanilang sariling katayuan, impluwensiya, at kita, pero tumatanggi silang sundin ang daan ng Panginoon o ipalaganap ang salita ng Panginoon. Hindi talaga sila nagpaparangal o nagpapatotoo sa Panginoon. Sa halip ipinangangaral nila ang mga bagay na nagtataksil sa katotohanan sa salita ng Diyos, at ginagamit ang mga kamalian at tradisyon ng tao para linlangin at kontrolin ang mga tao, ipinagpipilitang tahakin ang landas ng mga Fariseo na pagtutol sa Diyos. Marami ring pastor at elder ng relihiyon ang nahahanap ng mga makamundong kasiyahan, naghahanap sila ng moda, pagnanasa para sa pera, at pakikibaka para sa posisyon. Lubos silang mga makamundong tao, lubos na hindi naniniwala. Ang pinaka-nakakagalit ay ginagamit ng mga pinuno, pastor at elder ng relihiyon na ito ang kanilang labis na pagkokondena sa gawain ng Diyos sa mga huling araw para linlangin at kontrolin ang mga naniniwala, at nakikipagsabwatan pa sila sa rehimeng CCP, kasama si Satanas laban sa Diyos, nagsisikap na bumuo ng kanilang sariling mga kaharian at muling ipinapako ang Diyos, kung kaya kinamumuhian at isinusumpa sila ng Diyos. Ang mga labag sa batas na gawaing ito ay mga katotohanang maliwanag sa ating lahat. Hindi ito naiiba sa pagtataksil mula sa salita ng relihiyon. At dahil sa paglala ng mga labag sa batas na gawaing ito, lumamig na ang pananampalataya at pagmamahal ng maraming mananampalataya, at negatibo at mahina sila. Dahil pinili ng mga pinuno ng relihiyong ito ang kanilang sariling landas, at hindi na sinusunod ang daan ng Diyos, binawi ang gawain ng Banal na Espiritu, at naabandona ang mga lugar ng relihiyon. Lumipat ang gawain ng Banal na Espiritu sa mga tumatanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos ng mga huling araw. At nakikita natin sa mga bagay na ito na hindi nagpaparaya ang matuwid na disposisyon ng Diyos sa pagkakasala ng tao.

    Katatapos lang naming magbahagi ng ilang dahilan ng kalungkutan ng mundo ng relihiyon. Ngayon gusto kong idagdag ang sarili kong pananaw at opinyon sa mga ugat ng kalungkutan sa mundo ng relihiyon. Magbasa tayo ng dalawang talata mula sa Makapangyarihang Diyos, makakatulong ito para mas maintindihan ninyo kung bakit may kalungkutan sa relihiyon. Sabi ng Makapangyarihang Diyos, “Tutuparin ng Panginoon ang katotohanang ito: Gagawin Niya na ang lahat ng sangkatauhan sa buong sansinukob ay magtutungo sa Kanya, at sasamba sa Diyos sa lupa, at ang Kanyang gawa sa ibang lugar ay titigil, at mapipilitan ang mga tao na hanapin ang tunay na landas. Ito ay magiging kahalintulad ni Jose: Ang lahat ay nagsilapit sa kanya para sa pagkain, at yumuko sa Kanya, sapagka’t siya’y mayroong mga pagkain. Upang maiwasan ang tag-gutom, ang mga tao ay mapipilitang hanapin ang tunay na landas. Ang buong relihiyosong pamayanan ay dumaranas ng matinding gutom, at ang tanging ang Diyos ng ngayon ang Siyang bukal ng buhay na tubig, na may taglay ng patuloy na umaagos na bukal na inilaan para sa kasiyahan ng tao, at darating ang mga tao at aasa sa Kanya” (“Dumating na ang Milenyong Kaharian” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). “Ang lahat ng gawa ng Diyos sa buong sansinukob ay nakatutok sa kalipunang ito ng mga tao. Inilaan Niya ang lahat ng Kanyang pagsisikap para sa inyo at inihandog ang lahat para sa inyo; Kanyang tinubos at ibinigay sa inyo ang lahat ng gawain ng Espiritu sa buong sansinukob. Iyan ang dahilan kung bakit ko sinasabing, kayo ang mapalad” (“Ang Gawain ba ng Diyos ay Payak tulad nang Inaakala ng Tao?” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Nilinaw na ng Makapangyarihang Diyos kung bakit may taggutom sa mundo ng relihiyon. Pinahihintulutan tayo nito na makita ang walang hanggang kapangyarihan at karunungan ng Diyos. Hindi inabandona ng Diyos ang mga nagmamahal sa katotohanan at nauuhaw sa Kanyang pagpapakita. Ginamit ng Diyos ang taggutom para pilitin silang hanapin ang totoong daan, at para hanapin nila ang kalooban at mga yapak ng Diyos sa kalungkutan sa mga iglesia. Ginawa Niya ito para tulungan ang nasa bawat sekta at denominasyon na nagmamahal sa katotohanan at talagang naniniwala sa Diyos na pumunta sa harapan ng Kanyang trono. Sabi ng Diyos, “Ang lahat ng gawa ng Diyos sa buong sansinukob ay nakatutok sa kalipunang ito ng mga tao.” Mula dito makikita natin na naantig ang mga tumatanggap sa gawain ng Diyos sa mga huling araw sa gawain ng Banal na Espiritu. At ito ang katibayan ng katotohanan na gusto ng Diyos na lahat ng lumalapit sa harapan ng Kanyang trono ay hangarin ang puso ng Diyos. Ito ang mga tao na gagawin ng Diyos na mananagumpay bago ang sakuna, at mapatutunayan ang mga propesiya ng Panginoong Jesus sa matatalinong dalagang dumadalo sa piging ng kasalan kasama ang Cordero. Ang mga mangmang na dalaga, na kahit gaano pa kalungkot o kadilim ang kanilang mga iglesia, ay mananatili sila sa mga ito at maghihintay ng kamatayan, ay tulad ng mga Israelita na namatay sa parang matapos akayin palabas ng Egipto. Naging lugar ng kasiraan ang buong mundo ng relihiyon, unang-una dahil sinusunod ng mga pinuno ng mundo ng relihiyon ang landas ng mga Fariseo, at nagtataksil sa intensyon ng Panginoon. Hindi nila sinusunod ang kalooban ng Diyos, hindi sinusunod ang mga utos ng Panginon, at matagal nang inabandona ng Diyos. Sa pamamagitan ng katotohanan na ipinahahayag ng Diyos na nagkatawang-tao sa mga huling araw, nailalantad ang kanilang anticristong kalikasan at buod, at sila ang muling nagpapako sa Diyos, at isinusumpa sila ng Diyos. Ano ang layunin ng Diyos sa pagdudulot ng taggutom sa mundo ng relihiyon? Gusto niyang puwersahin ang mga tao na hanapin ang totoong daan. Ang mga gustong maghanap sa tinig ng Diyos, at tumatanggap sa gawaing paghatol ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw lamang ang muling makakatanggap sa gawain ng Banal na Espiritu, pagtutustos ng tubig na buhay na dumadaloy mula sa Kanyang trono, at sa wakas ay maililigtas at mapahihintulutang pumasok sa kaharian ng langit. Ito ang mga tao na iprinopesiya ng Panginoong Jesus na madadala sa kaharian ng langit. Kung itatanggi natin ang paghatol, pagkastigo, pagdadalisay, at pagliligtas ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos, walang hanggan tayong maaabandona at maaalis. Tulad ng sinabi ng Makapangyarihang Diyos: “Kapag ikaw ay lumaban kay Cristo ng mga huling araw, at ipagkaila Siya, sa gayon walang sinuman ang may kakayanan na magpasan ng mga kahihinatnan alang-alang sa iyo. Bukod pa rito, simula sa araw na ito ikaw ay hindi magkakaroon ng isa pang pagkakataon upang makamtan ang pagsang-ayon ng Diyos; kahit na subukin mo pang tubusin ang iyong sarili, hindi mo kailanman muling makikita ang mukha ng Diyos. Sapagkat ang iyong kinakalaban ay hindi isang tao, ang iyong itinatakwil ay hindi isang mahinang nilalang, kundi si Cristo. Alam mo ba ang kahihinatnan nito? Hindi isang maliit na pagkakamali ang iyong ginawa, kundi isang karumal-dumal na krimen. At sa gayon, ipinapayo ko sa lahat na huwag ilabas ang iyong mga pangil laban sa katotohanan, o gumawa ng bulagsak na mga pamumuna, dahil ang katotohanan lang ang magdadala sa iyo ng buhay, at wala kundi ang katotohanan ang magpapahintulot na ikaw ay maipanganak muli at makita ang mukha ng Diyos” (“Tanging si Cristo ng mga Huling Araw ang Makapagbibigay sa Tao ng Daan ng Buhay na Walang Hanggan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Ang Pananalig sa Diyos ay Hindi Dapat Para Lamang sa Paghahanap ng Kapayapaan at mga Pagpapala

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Ngayon, kailangan mong itakda ang tamang landas dahil ikaw ay naniniwala sa praktikal na Diyos. Sa pagkakaroon ng pananampalataya sa Diyos, hindi ka lamang dapat maghanap ng mga pagpapala, ngunit hanaping mahalin ang Diyos at makilala ang Diyos. Sa pamamagitan ng Kanyang pagliliwanag at ng iyong sariling pagtataguyod, maaari mong kainin at inumin ang Kanyang mga salita, makabuo ng isang totoo na pang-unawa sa Diyos, at magkaroon ng isang tunay na pag-ibig ng Diyos na nanggagaling sa iyong puso. Sa madaling salita, ang inyong pag-ibig para sa Diyos ay tunay, tulad ng walang makasisira o makahahadlang sa daan ng iyong pag-ibig para sa Kanya. Kung gayon, ikaw ay nasa tamang landasin ng pananampalataya sa Diyos. Pinatutunayan nito na pag-aari ka ng Diyos, sapagkat ang puso mo ay naangkin na ng Diyos at sa gayon hindi na maaari pang maangkin ng ibang mga bagay. Dahil sa iyong karanasan, ang halaga na iyong binayaran, at ang gawain ng Diyos, magagawa mong bumuo ng isang nagkukusang pag-ibig para sa Diyos. Sa gayon ikaw ay napapalaya mula sa impluwensya ni Satanas at nabubuhay sa liwanag sa mga salita ng Diyos. Tanging kapag ikaw ay pinalaya na mula sa impluwensya ng kadiliman, masasabing nakamit mo na ang Diyos. Sa inyong paniniwala sa Diyos, dapat ninyong hangarin ang layuning ito. Ito ay ang tungkulin ng bawat isa sa inyo.

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Ang mga Mananampalataya sa Diyos ay Dapat Maghanda Para sa Kanilang Patutunguhan na may Sapat na Mabubuting Gawa

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Ang Aking awa ay nahahayag sa mga nagmamahal sa Akin at nagtatakwil ng kanilang mga sarili. At ang kaparusahang sumapit sa masama ay tiyak na patunay ng Aking matuwid na disposisyon at, higit pa, patotoo sa Aking poot. Kapag dumarating ang sakuna, taggutom at salot ang sasapitin ng lahat niyaong sumasalungat sa Akin at sila ay tatangis. Silang nakagawa na ng lahat ng paraan ng kasamaan, subali’t nakasunod sa Akin ng maraming taon, ay hindi makakatakas sa pagsasakdal; sila man, nahuhulog sa sakuna, na ang katulad ay bihirang makita sa lahat ng panahon, ay darating sa pamumuhay sa palagiang katayuan ng sindak at takot. At yaon lamang Aking mga tagasunod na nakapagpakita ng katapatan sa Akin ang magagalak at magpupuri sa Aking kapangyarihan. Mararanasan nila ang di-mailarawang kapanatagan at mabubuhay sa isang kagalakan na kailanman ay hindi Ko pa naipagkaloob sa sangkatauhan. Dahil itinuturing Kong kayamanan ang mabubuting gawa ng mga tao at kinasusuklaman ang kanilang masasamang gawa. …

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Ang Banal na Kagandahang-asal na Dapat Taglayin ng mga Mananampalataya sa Diyos.

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Bago siya pinasama ni Satanas, ang tao ay likas na tumatalima sa Diyos at sinusunod ang Kanyang mga salita. Siya ay likas na may maayos na katinuan at konsensya, at normal na pagkatao. Matapos pasamain ni Satanas, ang kanyang dating katinuan, konsensya, at pagkatao ay pumurol at pinapanghina ni Satanas. Kaya, naiwala niya ang kanyang pagkamasunurin at pag-ibig sa Diyos. Ang katinuan ng tao ay naging lihis, ang kanyang disposisyon ay naging kagaya ng sa hayop, at ang kanyang paghihimagsik sa Diyos ay naging mas madalas at mas matindi. Nguni’t hindi pa rin alam o ni kinikilala ng tao ito, at basta na lang lumalaban at naghihimagsik nang walang taros. … “Ang normal na katinuan” ay tumutukoy sa pagsunod at pagiging tapat sa Diyos, sa paghahangad sa Diyos, sa pagiging malinaw tungkol sa Diyos, at sa pagkakaroon ng konsensya ukol sa Diyos. Ito ay tumutukoy sa pagiging pinag-isang puso at isip patungkol sa Diyos, at hindi ang sadyang paglaban sa Diyos. Yaong mga may lihis na katinuan ay hindi ganito. Yamang ang tao ay pinasama ni Satanas, siya ay nakagawa ng mga pagkakaintindi ukol sa Diyos, at wala siyang katapatan o paghahangad ukol sa Diyos, huwag nang banggitin ang kawalang konsensya ukol sa Diyos. Sinasadya ng tao na lumaban at hatulan ang Diyos, at, bukod pa riyan, ay nagpupukol ng tuligsa kapag Siya’y nakatalikod. Malinaw na alam ng tao na Siya ay Diyos, subalit siya pa ring humahatol sa Kanya habang Siya ay nakatalikod, walang intensyon na susundin Siya, at basta na lang gumagawa ng mga walang basehang kahilingan at mga pakiusap sa Diyos. Ang gayong mga tao—mga taong may lihis na katinuan—ay walang kakayahan na malaman ang kanilang sariling kasuklam-suklam na pag-uugali o ang pagsisihan ang kanilang pagiging mapaghimagsik. Kung may kakayahan ang mga tao na makilala ang kanilang mga sarili, kung gayon ay nabawi nila nang kaunti ang kanilang katinuan; habang ang mga tao ay lalong naghihimagsik sa Diyos subalit hindi nakikilala ang kanilang mga sarili, mas lalo silang mayroong katinuan na hindi batay sa katotohanan.

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Sa Pananampalataya sa Diyos, Dapat Mong Maitatag ang Normal na Kaugnayan sa Diyos.

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Sa paniniwala sa Diyos, kahit paano dapat mong lutasin ang usapin tungkol sa pagkakaroon ng isang normal na kaugnayan sa Diyos. Kung wala ang isang normal na kaugnayan sa Diyos, kung gayon ang kabuluhan sa paniniwala sa Diyos ay nawawala. Ang pagtatatag ng isang normal na kaugnayan sa Diyos ay lubos na natatamo sa pamamagitan ng pagpapatahimik sa iyong puso sa presensiya ng Diyos. Ang isang normal na kaugnayan sa Diyos ay nangangahulugan na nagagawang hindi pagdudahan o itanggi ang anuman sa gawain ng Diyos at pasakop dito, at saka ito ay nangangahulugan ng pagkakaroon ng tamang mga layunin sa presensiya ng Diyos, hindi pag-iisip sa sarili mo, palaging pagkakaroon ng mga interes ukol sa sambahayan ng Diyos bilang siyang pinakamahalagang bagay maging anuman ang iyong ginagawa, pagtanggap sa pagmamasid ng Diyos, at pagpapasakop sa pagsasaaayos ng Diyos. Nagagawa mong mapatahimik ang iyong puso sa presensiya ng Diyos sa bawat sandaling gumagawa ka ng anumang bagay; kahit na hindi mo nauunawaan ang kalooban ng Diyos, dapat mo pa ring tuparin ang iyong mga tungkulin at mga pananagutan sa abot ng iyong makakaya. Hindi pa masyadong huli upang hintayin na mabunyag sa iyo ang kalooban ng Diyos at pagkatapos ay isagawa ito. Kapag naging normal ang iyong kaugnayan sa Diyos, kung gayon magkakaroon ka rin ng isang normal na kaugnayan sa mga tao. Ang lahat ay itinatag sa saligan ng mga salita ng Diyos. Sa pamamagitan ng pagkain at pag-inom ng mga salita ng Diyos, pagsasagawa alinsunod sa mga kinakailangan ng Diyos, itama ang iyong mga pananaw, at huwag gumawa ng mga bagay na kumakalaban sa Diyos o gumagambala sa iglesia. Huwag gumawa ng mga bagay na walang pakinabang sa mga buhay ng mga kapatid, huwag magsasalita ng mga bagay na hindi nakatutulong sa ibang mga tao, huwag gumawa ng mga kahiya-hiyang mga bagay. Maging makatarungan at kagalang-galang kapag ginagawa ang lahat ng mga bagay at gawing kaaya-aya ang mga ito sa harap ng Diyos. Bagamat ang laman ay mahina paminsan-minsan, nagagawa mong ilakip ang pinakamataas na kahalagahan sa kapakinabangan ng sambahayan ng Diyos, huwag pag-imbutan ang iyong sariling mga pakinabang, at ipatupad ang pagkamakatuwiran. Kung makapagsasagawa ka sa ganitong paraan, ang iyong kaugnayan sa Diyos ay magiging normal.

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Sa Paghahanap sa Totoong Daan, Dapat Mong Mataglay ang Katuwiran.

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Ang Diyos at ang tao ay hindi maaaring masabing magkapantay. Ang Kanyang substansya at ang Kanyang gawain ay ang pinaka-di-maaarok at hindi-kayang-unawain ng tao. Kung ang Diyos ay hindi personal na gumagawa ng Kanyang gawain at bumibigkas ng Kanyang mga salita sa mundo ng tao, kung gayon hindi kailanman mauunawaan ng tao ang kalooban ng Diyos, at sa gayon, kahit yaong mga naglaan ng kanilang buong buhay sa Diyos ay hindi maaaring makatamo ng Kanyang pagsang-ayon. Kung wala ang gawain ng Diyos, gaano man kabuti ang ginagawa ng tao, mababalewala iyon, pagka’t ang mga pag-iisip ng Diyos ay palaging magiging mas mataas kaysa mga pag-iisip ng tao, at ang karunungan ng Diyos ay hindi maaarok ng tao. At sa gayon sinasabi ko na yaong mga “nakabasa” sa Diyos at sa Kanyang gawain ay walang silbi, lahat sila ay mayabang at mangmang. Hindi dapat bigyang-kahulugan ng tao ang gawain ng Diyos; higit pa rito, hindi maaaring bigyang-kahulugan ng tao ang gawain ng Diyos. Sa mga mata ng Diyos, ang tao ay mas maliit kaysa isang langgam, kaya paano maaarok ng tao ang gawain ng Diyos? Yaong mga patuloy na nagsasabi, “Ang Diyos ay hindi gumagawa sa ganito o ganoong paraan” o “Ang Diyos ay tulad nito o noon”—hindi ba silang lahat ay mayabang? Dapat nating kilalaning lahat na ang mga tao, na siyang galing sa laman, ay napasamang lahat ni Satanas. Ito ay kanilang kalikasan na tutulan ang Diyos, at hindi sila kapantay ng Diyos, lalong hindi nila kayang mag-alok ng payo para sa gawain ng Diyos. Kung paano ginagabayan ng Diyos ang tao ay gawain ng Diyos Mismo. Dapat magpasailalim ang tao, at dapat hindi magkaroon ng gayo’t gayong pananaw, pagka’t ang tao ay alabok lamang. Yamang sinusubukan nating hanapin ang Diyos, hindi natin dapat isama ang ating mga pagkaintindi sa gawain ng Diyos para sa pagsasaalang-alang ng Diyos, lalong hindi natin dapat gamitin ang ating mga tiwaling disposisyon upang sadyang subukan na tutulan ang gawain ng Diyos. Hindi kaya gagawin niyan tayong mga antikristo? Paano maaaring sabihin ng mga ganoong tao na sila’y naniniwala sa Diyos? Yamang tayo ay naniniwala na mayroong Diyos, at yamang ninanais natin na bigyang-kasiyahan Siya at makita Siya, dapat nating hanapin ang daan ng katotohanan, at dapat humanap ng paraan upang maging kaayon ng Diyos. Hindi tayo dapat nakikipagmatigasan sa pagsalungat sa Diyos; anong kabutihan ang maaaring maibunga ng ganoong mga pagkilos?

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo｜Dapat Mong Malaman ang Pinagmumulan ng Pagsalungat ng Mga Tao sa Bagong Gawain ng Diyos sa Kanilang Pananampalataya sa Diyos.

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Ang dahilan kung bakit sumasalungat ang tao sa Diyos ay nagmumula, sa isang banda, sa masamang disposisyon ng tao, at sa kabilang banda, sa kamangmangan tungkol sa Diyos at sa kakulangan ng pag-unawa sa mga prinsipyo ng gawa ng Diyos at ng Kanyang kalooban patungo sa tao. Ang dalawang aspetong ito ay nagsasama upang maging iisang kasaysayan ng paglaban ng tao sa Diyos. Ang mga baguhan sa pananampalataya ay sumasalungat sa Diyos dahil ang pagsalungat ay nasa kanilang kalikasan, samantalang ang pagsalungat sa Diyos ng mga mananampalayatang may maraming taon na sa paniniwala ay bunga ng kamangmangan nila tungkol sa Diyos, samahan pa ng kanilang masamang disposisyon.

mula sa “Ang Lahat ng Hindi Kilala ang Diyos ay Yaong Sumasalungat sa Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo | Paano Ka Dapat Manampalataya sa Diyos Upang Maligtas at Magawang Perpekto?

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Bagaman maraming tao ang naniniwala sa Diyos, kakaunti ang nakakaunawa kung ano ang kahulugan ng pananampalataya sa Diyos, at kung ano ang dapat nilang gawin upang makasunod sa puso ng Diyos. Ito ay dahil, bagaman ang mga tao ay alam na alam ang salitang “Diyos” at mga parirala tulad ng “ang gawain ng Diyos,” hindi nila kilala ang Diyos, lalong hindi nila alam ang Kanyang gawain. Hindi nakapagtataka, kung gayon, na lahat niyaong mga hindi nakakakilala sa Diyos ay nagtataglay ng isang magulong paniniwala. Ang mga tao ay hindi seryoso sa kanilang paniniwala sa Diyos sapagka’t ang paniniwala sa Diyos ay masyadong di-kilala, masyadong kakaiba para sa kanila. Sa ganitong paraan, hindi sila makaabot sa mga hinihingi ng Diyos. Sa ibang salita, kung hindi kilala ng tao ang Diyos, hindi alam ang Kanyang gawa, kung gayon hindi sila angkop para sa paggamit ng Diyos, lalong hindi nila maaaring tuparin ang ninanasa ng Diyos. Ang “paniniwala sa Diyos” ay nangangahulugang paniniwala na mayroong Diyos; ito ang pinakasimpleng pagkakaintindi sa pananampalataya sa Diyos. Bukod pa rito, ang paniniwalang mayroong Diyos ay hindi kapareho ng tunay na pananalig sa Diyos; kundi, ito ay isang uri ng simpleng pananampalataya na may malakas na pangrelihiyong mga kahulugan. Ang tunay na pananampalataya sa Diyos ay nangangahulugan ng pagdanas sa mga salita at gawain ng Diyos na batay sa isang paniniwala na ang Diyos ang may tangan ng kapangyarihan sa lahat ng mga bagay. Sa gayon ikaw ay mapapalaya mula sa iyong tiwaling disposisyon, makakatupad sa ninanasa ng Diyos at makakakilala sa Diyos. Tanging sa pamamagitan ng ganoong paglalakbay maaaring masabing ikaw ay naniniwala sa Diyos. Datapwa’t ang mga tao ay madalas makita ang paniniwala sa Diyos bilang isang bagay na napakasimple at walang gaanong kabuluhan. Ang paniniwala ng mga ganoong tao ay walang kabuluhan at hindi kailanman makakatamo ng pagsang-ayon ng Diyos, pagka’t sila’y tumatahak sa maling landas. Ngayon, mayroon pa ring mga naniniwala sa Diyos sa pamamagitan ng mga titik, sa mga doktrinang walang laman. Wala silang malay na ang kanilang paniniwala sa Diyos ay walang substansya at na hindi sila makatatamo ng pagsang-ayon ng Diyos, at nananalangin pa rin sila para sa kapayapaan at sapat na biyaya mula sa Diyos. Dapat tayong huminto at tanungin ang ating mga sarili: Maaari kayang ang paniniwala sa Diyos ang tunay na pinakamadaling bagay sa lupa? Ang paniniwala ba sa Diyos ay nangangahulugan lamang ng pagtanggap ng maraming biyaya mula sa Diyos? Maaari bang ang mga tao na naniniwala sa Diyos nguni’t hindi Siya nakikilala, at naniniwala sa Diyos nguni’t tinututulan Siya, ay tunay na makakatupad sa ninanasa ng Diyos?

mula sa “Punong Salita” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao

Tanong at Sagot ng Ebanghelyo ｜ Ang Kabuluhan ng Gawain ng Diyos ng Mga Pagsubok at Pagpipino.

Nauugnay na mga Salita ng Diyos:

　　Anong panloob na tayog ng mga tao ang tinututukan ng mga pagsubok na ito? Ang mga ito ay nakatutok sa disposisyong suwail sa mga tao na walang kakayahang magbigay-kasiyahan sa Diyos. Mayroong napakaraming hindi malinis sa kalooban ng tao, at napakaraming mapagkunwari, at kaya isinasailalim sila ng Diyos sa mga pagsubok upang sila’y dalisayin. ...